به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از راهنماتو، بهتر است باور کنید که اگر قدمت تپه‌های باستانیِ استان البرز و گورهای آن را که در سراسر این استان پراکنده‌اند و قدمتِ برخی به قبل از اسلام و برخی دیگر به قرن‌های اولیه بعد از اسلام بازمی‌گردند را نیز نادیده بگیریم، قدمتِ خودِ شهر کرج نیز کم نیست. این شهر از زمان صفویان باغ بزرگی داشته که پادشاهان برای اقامت تابستانی از آن استفاده می‌کردند. و جالب است بدانید که دانشکده کشاورزی کرج که در چهارراه دانشکده واقع شده است، باقی‌مانده همان باغ چندین هکتاری است.
در این باغ بزرگ در دوران‌های مختلف مجموعه بناهایی شاملِ عمارت گلشن، ساختمان کلاه فرنگی، حرم‌سرای فتحعلی‌شاه، ساختمان اندرونی، ساختمان بیرونی، برج بلند فراش‌آباد، عمارت در قرمز؛ باغ انگوری، باغ فراش‌آباد ، باغشاه اول، باغشاه دوم، کاخ مظفری و باغ فردوس بنا شده بود که هم‌اکنون فقط کوشک سلیمانیه و مظفری از آن‌ها باقی مانده‌اند.
این گزارش به کوشک سلیمانیه اختصاص دارد که هر سال بهار میزبان گردشگران است اما امسال درهای آن کمی زودتر از سال‌های قبل باز شده است.
در محله قدیمی مصباح کرج، درست بین ساختمان دو مدرسه که قدمت آن‌ها هم به بیش‌از پنجاه سال قبل برمی‌گردد، ساختمانی با ظاهری آجری واقع شده است. ورودیِ آن راهرویی ۱۰-۱۲متری است که دیوارهایش با تابلوهایی از مناطق گردشگری و طبیعیِ استان البرز تزئین شده‌اند. راهرو که تمام می‌شود باید از چند پله آجری که آثاری از تخریب و ریزش در آن‌ها دیده می‌شود، پایین بروید و وارد حیاطی نسبتاً کوچک شوید که یک بنای دوطبقه کوتاه‌قامت را در خود جای داده است.
پله‌های ورودی ساختمان مثلِ خیلی از بناهای تاریخی دیگر ایران شیب تندی دارد و ارتفاع هر عدد از آن‌ها شما را مجبور می‌کند که پای‌تان را ۳۰سانتی‌متری از روی زمین بلند کنید. تااینجا هنوز چیز چشم‌نوازی ندیده‌اید. اما به محضِ باز کردنِ در و وارد شدن به اندرونی، محال است که چشم‌های‌تان محور تماشای نقاشی‌های دیواری و گچ‌بری‌های بنا نشود. اینجا کوشکِ سلیمانیه در کرج است. بنایی که قدمت آن به دوران فتحعلی‌شاه قاجار باز می‌گردد.
کوشک سلیمانیه، کاخ کوچکی برای اقامت‌های چندروزۀ درباریان سلسله قاجار بوده است. این بنا به دستور فتحعلی‌شاه قاجار بین سال ۱۲۲۵ تا ۱۲۲۷ و توسط محمدحسین‌خان نظام‌الدوله معروف به صدر اصفهانی بنا شده است. کاخ سلیمانیه در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شماره ۳۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نقاشی‌های این بنا به دستور فتحعلی‌خان قاجار و توسطِ عبدالله‌خان نقاش‌باشی در سال ۱۳۲۸ قمری برابر با ۱۱۹۲خورشیدی کشیده شده است. گفته می‌شود که نقاش‌باشی وقتی وارد کوشک می‌شود فضایی مناسب برای نقاشی پیدا نمی‌کند، برای همین دستور می‌دهد که دیوارهای شرقی و غربی شاه‌نشین را بپوشانند و سپس بروی اندودی از گچ نقاشی می‌کند. نقاشی‌های کوشک سلیمانیه به روش ایرانی کشیده شده است و رنگ‌های عنابی، صورتی، لاجوردی و سبز که معمولاً زینت‌بخش هنر و فرش ایرانی است، در این نقاشی‌ها به چشم می‌آید.
این نقاشی‌ها در مساحتی در حدود ۶متر و ۸۵سانتی‌متر در ۲متر و ۴۰سانتی‌متر ترسیم شده و بی‌شک زیباترین بخشِ این کوشک محسوب می‌شود که چشم برداشتنِ از آن‌ها کار آسانی نیست.
نقاشی دیواری شرقی آغامحمدخان قاجار، بنیان‌گذار سلسله قاجار را به همراه پدرش محمدحسین‌خان قاجار، برادرانش (جهانسوزشاه، جعفرقلی و مهدی‌خان)؛ ولیعهد (فتحعلی‌خان) و بزرگان ایل قاجار نشان می‌دهد. این نقاشی تنها نقاشی موجود از آغامحمدخان قاجار است. ازآنجا که نقاش بسیاری از این شخصیت‌ها را از نزدیک دیده بوده، سعی کرده به واقع‌نماترین شکل ممکن آن‌ها را ترسیم کند. در این نقاشی فتحعلی‌خان (ولیعهد) با کلاه زندی کشیده شده تا القا کند که با سلسه زندیه و به‌خصوص کریم‌خان زند مشکلی نداشته است.
تابلو دیوار غربی صحنه‌ای است مربوط به دوران شهریاری فتحعلی‌شاه قاجار است و او را روی تخت در کنار پسرانش نشان می‌دهد. عباس‌میرزا در این نقاشی با کلاهی که خورشید در آن در حالِ طلوع است کشیده شده است.
کوشک امروز در حیاطی محقر قرار گرفته و علتش آن است که از زمین‌های اصلیِ باغ که بخشی از آن امروز محوطه دانشکده کشاورزی کرج را تشکیل می‌دهند، جدا شده است. این جداسازی از بافت اصلی باعث شده که شکوهِ معماریِ آن امروز کم‌تر به چشم بیاید و بازدیدکنندگان نیز به دیدنِ همان دو نقاشی دیواری که قطعاً ارزش دیدن دارند، دلخوش باشند.
پس این‌بار که از شهرِ مواصلاتی کرج عبور می‌کردید، یادتان بیاید که این شهر میزبان کوشکی به نام سلیمانیه است که خود میزبان تنها تصویرِ نقاشی‌شده از آغامحمدخان قاجار است!
نظر شما