گروه کشاورزی پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد ، مساله خرید گندم تضمینی و قیمت گذاری های غیر اصولی دولت حتی در حوزه خرید گندم به عنوان یکی از محصولات استراتژیک غذایی موضوع مهمی است که دولت تا کنون اعتنای چندانی به خواسته کشاورزان و گندمکاران نکرده، در عین حال خبرهایی مبنی بر خرید گندم خارجی یا وارداتی با رقم های بزرگتر و بیشتر از خرید تضمینی داخل شائبه هایی را مبنی بر عدم حمایت دولت از گندمکاران ایجاد کرده است. موضوع تولیدات کشاورزی بالاخص گندم که در فرهنگ ایرانی قوت غالب است موضوع مهمی است لذا دولت در این بحث باید ضمن تجدید نظر جدی، حمایت های لازم را از کشاورزان و گندمکاران به عمل آورد. امیر رضا واعظ آشتیانی معاون اسبق وزارت صمت در این خصوص توضیحاتی به رادار اقتصاد داده است.
امیر رضا واعظ آشتیانی کارشناس اقتصادی و معاون اسبق وزارت صمت در گفت و گو با رادار اقتصاد با تاکید بر اهمیت توجه به گندمکاران و خرید درست و اصولی از آنها گفت : متأسفانه تا چندی پیش دولت رقم بسیار ناچیزی را برای خرید گندم از گندم کاران و روستاییان اختصاص داده بود، موضوع مهمی که عامل بی انگیزگی برای تولید گندم به شمار می رفت. از سوی دیگر دولت با این قیمت خرید ناچیزی که در نظر گرفته است، ضمن فرآوری گندم، خود از گندم بهره‌برداری می کرد، یعنی سبوس گندم را جداگانه قیمت‌گذاری می کرد و سپس در بازار می فروخت، بنابراین گندمکار عایدی خاصی از محصول خود به دست نمی آورد.
وی در ادامه توضیح داد : گندمکار فقط دانه های گندم را به قیمت ناچیزی به دولت می فروخت، این موضوع عامل بی انگیزگی در تولید بود، لذا دولت اخیراً رقم خرید گندم را تا حدود ۵ هزار تومان افزایش داده که باز هم این موضوع نتوانسته رضایت گندمکاران را فراهم کند و شرایط لازم را برای تولید گندم رقم بزند.
واعظ آشتیانی خاطر نشان کرد : قطعأ دولت باید تدابیر منطقی و منصفانه برای خرید گندم داخلی را در نظر بگیرد، چرا که در حال حاضر قیمت نان در بازار با توجه به نرخی که گندمکاران، گندم خریداری می شود، بسیار بالاتر است. اکثر نانوایانی که با نرخ آزاد گندم می خرند، مجبورند نان را به قیمت های بالاتر از مصوب دولت بفروشند، موضوعی که موجب فشار بیشتر بر سبد اقتصادی خانواده ها می شود و هم گندمکار را تحت فشار اقتصادی قرار می دهد، لذا اگر انتظار داریم در رشد و تولید گندم تولید به خودکفایی برسیم، باید زمینه های درست این موضوع با حمایت از گندمکاران ایجاد شود، هر چند در دولت نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم در مقاطعی ادعا شد کشور به تولید انبوه گندم و خودکفایی رسیده، حتی برای این موضوع هم جشن گندم گرفته شد، اما به دلیل بی‌تدبیری و بی‌برنامگی و عدم حمایت از کشاورز و زارعین کار به سمت و سویی رفت که جشن ها، جشن های فرمالیته تلقی شود و ما باز هم متاسفانه محتاج به خرید گندم از کشورهای خارجی باشیم، لذا اگر بناست گندم منصفانه خریداری شود و در عین حال از گندمکاران حمایت کنیم، باید سیاست مدون و در عین حال حمایت گرانه ای داشته باشیم، مثل خیلی از موارد دیگر لازم است تا یک بسته حمایتی برای این موضوع تعریف شود، تا روند کار با رفتن دولت‌ها تغییر نکند.
واعظ آشتیانی در این زمینه توضیح داد : یعنی در ارتباط با تولید گندم، جو و ذرت باید به سمت اتخاذ یک سیاست واحد حرکت کنیم تا دستگاه های مسوول مکلف به پیگیری و اجرای این مصوبات و الزامات شوند، چرا که تولید گندم جزئی از کلان تولید کشور به شمار می‌رود که می تواند ما را از وابستگی های خرید خارجی بی نیاز کند هم اینکه به تقویت تولید داخلی و هم افزایش صادرات منتهی شود، تحقق این امر تنها وابسته به وجود یک مدیریت قوی، کارآمد، قاطع، انقلابی، دلسوز، شجاع و پیگیر است، ضمن اینکه مجلس نیز در این ارتباط باید نظارت قابل قبولی داشته باشد تا بتوانیم در ارتباط با تولید گندم که یک کالای استراتژیک به شمار می رود، برسیم و به این هدف مهم دست پیدا کنیم.
امیر رضا واعظ آشتیانی درباره آثار مثبت حمایت از کشاورزی در روستاها و اصل حمایت از اشتغال روستاییان گفت:این نکته قابل ذکر و لازم به تاکید است که اگر بناست، دولت اشتغال را در روستاها محقق کند و سیاست اشتغالزایی در روستاها داشته باشد، بهترین کار حمایت از تولید روستایی است اعم از بخش کشاورزی، باغات، دامداری، طیور و یا صنایع دستی و... که امروزه در دنیا از آنها در استفاده بهینه می شود. لذا اگر بسته حمایتی مخصوص روستاییان تعریف شود، ضمن اینکه موجب اشتغال پایدار در روستاها می شود و این مساله را افزایش می دهد، مهاجرت از روستاها به شهرها را کاهش می دهد چرا که ماندن در روستا به دلیل داشتن شغل توجیه اقتصادی دارد، بنحوی که حتی زمینه بازگشت جوانان تحصیلکرده به روستاهای خود را میسر می کند تا در روستاهای خود سرمایه‌گذاری و آبادانی داشته باشند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد : در هر صورت، بحث گندم، شاکله تولید در تمام زمینه‌ها می تواند باشد و انگیزه ای برای روستاییان باشد که از ظرفیت‌های روستا به خوبی استفاده شود. اگر روستاهای کشور به لحاظ تولید حفظ شوند، به جرات می توان گفت ۵۰ درصد تولید کشور در زمینه های غذایی تامین شده است، موضوع بسیار مهمی که باید در سیاست گذاری های مرتبط با روستا مسوولین امر بدان توجه کنند.
نظر شما