به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد؛محمد رضا اخضریان کاشانی استاد دانشگاه تهران و فارغ التحصیل دانشگاه امام صادق علیه السلام در کانال تلگرامی اش نوشت:حجت الله عبدالملکی وزیر جوان کابینه استعفا داد.
او نه بیسواد بود نه ناتوان نه متوهم. او به عکس، بسیار تیزفهم و به قول امروزی ها آوانگارد بود و آرزوهای بزرگ داشت.
آنچه او را از وزارت ساقط کرد هم نه ناکارآمدی وزارتخانه اش بود نه بلندپروازی هایش چنانکه همانندهای او هم در دوره های نهم و دهم، هم در دو دولت روحانی سالها مدیریت کردند و بدون دستاورد چشمگیری عنوان وزیر یا مدیر سابق را حفظ کردند.
برای این برکناری می توان دلایل گوناگون سیاسی و جناحی و روانشناختی و اقتصادی و... ذکر کرد اما توجه این کوته نوشت بر یک مولفه ویژه است: سواد رسانه ای.
از نظر من شاید بتوان برجسته ترین عامل برکناری زودهنگام عبدالملکی را بیش فعالی رسانه ای وی دانست.
باور نداشتن به وجود یک نبرد رسانه ای تمام عیار و ناآگاهی از ظرایف رسانه ای و تبدیل شدن به یک آقا دوربینی بیش فعال، به همان اندازه که فرد را مقابل چشم ها می آورد از او یک سیبل متحرک می سازد تا هدف آماج ترکش های هدفمند و بی هدف رسانه ای قرار گیرد.
عبدالملکی با فریاد زدن مستمر آرزوها به جای برنامه ها خود را ابتدا هدف توجهات رسانه ای قرار داد و به همین دلیل به سرعت به یک سلبریتی مدیریتی تبدیل شد و با رسانه ای کردن وعده ها به جای دستاوردها پس از مدت کوتاهی آماج همان مخاطبان رسانه ای شد.
شاید بتوان رمز تمایز میان عبدالملکی و آذری جهرمی را در همین مولفه دانست.
واقعیت این است که عبدالملکی نخستین قربانی ضعف سواد رسانه ای خود و مشاورانش نبود، آخرین آنها هم نخواهد بود.
عزل و استعفا سرنوشت همه مدیرانی است که کنش رسانه ای خود را فراتر از طاقت رسانه ای جامعه طراحی می کنند و برای دیده‌شدن بیشتر به جای دستاورد، وعده ها را فریاد می زنند و توقعات را از خود و ساختار تحت مدیریت شان فراتر از انتظار، بالا می برند.
نظر شما