گروه استانهای پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد ؛ جمله “باغداران برای فروش عجله نکنند “ تقریبا به تکیه کلام بیشتر مسئولان استانی در زمان برداشت مرکبات تبدیل شده است.جمله‌ای که از زبان مسئولان جهاد کشاورزی و استانداری به مراتب شنیده می‌شود، جمله بدون پشتوانه حمایتی که باغداران حتی دیگر نسبت به طرح این موضوع نیز حساس شده اند.
در رساندن محصولات به بازار هدف ، ناتوانیم . / صنایع تبدیلی نیازی فراموش شده .
وقتی با یک باغدار مازندرانی در ارتباط با بحث “برای فروش عجله‌ای نکنید “ مسئولان استانی گفت و گو می‌کنیم با تعجب می‌پرسد از کدام ضمانت اجرائی برای خرید محصولات صحبت می‌کنند؟
سفره دلش را نسبت به ناتوانی مسئولان مازندرانی برای رساندن مرکبات به بازارهای هدف باز کرده و حرفهای در دل مانده‌اش را به میان می‌آورد.
از نبود صنایع تبدیلی و از برف و سرمای سوزان زمستان صحبت به میان می‌آورد . یکی دیگر از باغداران که کنار ما ایستاده و صحبتها را می‌شنود گلایه‌هایش را از افزایش قیمت سم و کود و گرانی هزینه‌های تولید شروع میکند.
وی می‌گویدبه آقایان مسئول بگوئید با کدام پشتوانه شما بحث عدم تعجیل برای فروش مرکبات را مطرح می‌کنید؟، از دلالانی که چشم به چالش برای باغدار دوخته و مترصد کوچکترین اختلال در تولید هستند یا واسطه هائی تزلزل در بازار را انتظار میکشند؟
زخم بدخیم درد و رنج کشاورزان
نسخه بدون پشتوانه مسئولان اجرائی مازندران برای مرکبات سال‌هاست که از سکه افتاده است و اعتنایی به آن نمی‌شود.درد و رنج کشاورزان و باغداران به زخم بد خیمی تبدیل شده است در بازاری که باید خودشان برای فروش محصول دست به کار شوند.
خاطرات تلخ سرما زدگی سال ۹۲ در غرب مازندران و پس از آن در مرکز استان طی سال ۹۵ و عدم حمایت‌های مناسب از کشاورزان و چالش‌های اداری که برای دریافت تسهیلات وجود داشت و دارد ، جائی برای دفاع از عملکرد مسئولان استانی نزد کشاورزان باقی نگذاشته است.
کشورهای حاشیه دریای خزر فرصت بی نظیری برای صادرات مرکبات مازاد بر نیاز باغداران است . نگاهی کوتاه به آماری های صادراتی نشان می‌دهد که رفت و آمدهای مسئولان اقتصادی استان به این کشورها هم ، گره کور صادرات مرکبات باز نکرده است و اگر باب گفت و گو با تاجران باز شود مباحث مشوق‌های صادراتی و هزینه‌های سنگین گمرکی و زیر ساخت‌های ضعیف انتقال کالا را مطرح می‌کنند.
اگر کاری نمیکنید ، امیدواری ندهید
سه استانی شمالی گیلان، گلستان و مازندران،بخش عظیمی از نیازمندی‌های تولیدی کشور در تامین مواد غذائی را برعهده دارند.آنچه که در این استانهای تولید می‌شود بر اساس نیازسنجی هائیست که خود کشاورزان احصا کرده و نه آنچه که مدیران این استان‌ها برنامه‌ریزی کردند.
وقتی یک مدیر در رسانه ملی بحث عدم تعجیل در فروش مرکبات را مطرح میکند حتما باید در بحث خرید تضمینی، برنامه ریزی برای صادرات، زمینه سازی برای ایجاد صنایع تبدیلی، تامین ساز و کار مناسب برای حمایت‌های بیمه‌ای از باغداران در زمان بروز خسارت را نیز در دستور کار خویش داشته باشد و بر اساس این پشتوانه‌ها در رسانه‌ها بحث عدم تعجیل برای فروش را مطرح کند.
به صورت کلی تولید در این استان‌ها باری به هرجهت و نتیجه آن تولید محصولات بدون پشتوانه خرید است که در نهایت رنج آن بر تن کشاورز می‌ماند.
چند سالی است که میزان تولید مرکبات در استانهای شمالی کشور به دلیل بهره‌گیری از دانش روز رو به افزایش است لذا انتظار می‌رفت به تبع رشد تولید محصولات برنامه‌ریزی مناسبی نیز برای بازاریابی و حتی حمایت‌های مناسب از این قشر در دستور کار قرار گیرد اما دریغ از یک اقدام مناسب و سازنده!
نظر شما