روایت محسن کاوه از خناس‌ها و یک خودفروخته بلژیکی پس از قهرمانی بلامنازع

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، محسن کاوه درباره قهرمانی تیمش در مسابقات جوانان جهان اظهار داشت: از روز اول یعنی از انتخابی تیم ملی جوانان، می‌دانستم کارمان سخت است ولی طبق صحبت‌هایی که با فدراسیون و علیرضا دبیر داشتیم دنبال این بودیم که تیمی را برای بزرگسالان آماده کنیم. در حدود ۶ ماه خیلی تلاش کردیم بچه‌ها را جمع کنیم. کشتی‌گیران و مربیان یکدل بودند و خوب کار کردیم. بچه‌ها روند رو به رشدی داشتند و فدراسیون هم حمایت کرد.

سرمربی تیم کشتی آزاد جوانان ادامه داد: گفته بودم این تیم حتماً باید مسابقه تدارکاتی داشته باشد که تیم را در ارمنستان، روسیه، جام تختی و تورنمنت یاشاردوغو محک زدیم. در کنار آن، مسابقات آسیایی را هم داشتیم که خیلی سخت بود. اعضای تیم ما در مسابقات آسیایی بیمار شدند، ولی کسی باور نمی‌کرد. خصوصاً منتقدانی که فقط دنبال این بودند من را بزنند. روزهای سختی داشتم. یکسری افراد من را عامل ناتوانی و بی‌عرضگی خودشان می‌دانستند.

وی یادآور شد: اتفاقاتی که در لیگ یک افتاد هیچ کدام به من ربطی نداشت. خیلی از تیم‌ها مشورت می‌کردند. من به همه تیم‌ها کشتی‌گیر معرفی می‌کردم، بدون آنکه در تیم‌شان دخالت داشته باشم. آدم‌های کوچک حرف‌هایی زدند، باز هم صبر کردم و به تمرین‌مان ادامه دادیم. خوشحالم که در نهایت این نتیجه گرفته شد. ۱۰ نفر عضو تیم ملی در مسابقات جهانی بودند اما ما یک خانواده حدوداً ۴۰ نفره بودیم که در این ۶ ماه گذشته کنار ما بودند. سعی کرده بودم برای مسابقات جهانی برنامه‌ریزی داشته باشم. در این مسیر آسیایی را داشتیم، نفراتی را آوردیم که هم برای آینده کشتی ما خوب بود و هم اینکه حفظ همین نفراتی که برای جهانی مدنظرمان بودند. اگر دنبال مدال جوانان آسیا بودم می‌توانستم شاکری را آنجا استفاده کنم، اما او وزن کم می‌کرد و می‌خواستم برای جهانی حفظ شود.

کاوه که بعد از مسابقات آسیایی، با وجود قهرمانی تیمش در اردن به شدت مورد هجمه قرار گرفته بود، خاطرنشان کرد: امسال خیلی سال سختی بود. با یکسری خناس روبه‌رو بودم که دوست نداشتند به خاطر من برخی جوان‌ها بالا بیایند، اما ما کار کردیم و خدا هم خواست که قهرمان شویم. پیش از مسابقات جهانی می‌دانستم در ۳-۴ وزن نسبت به سال‌های گذشته ضعیف‌تر هستیم ولی هم از لحاظ کار تکنیکی و تاکتیکی و هم از لحاظ روحی روی بچه‌ها کار کردیم. روز اول سخت بود، خصوصا حذف احمد جوان، ولی بچه‌ها جبران کردند؛ مثلاً ابوالفضل بابالو فینالیست شد، فرزاد جهانشاهی پنجم شد. بقیه بچه‌ها مثل علی رضایی، علی خرمدل، خود شاکری و حسین محمدآقایی هم نسبت به گذشته بهتر شدند. لطف خدا بود که بچه‌ها توانستند خوب کشتی بگیرند. مردم خیلی خوشحال شدند و من هم خوشحالم که توانستم مردم را خوشحال کنم. نمی‌دانید این بچه‌ها بابت اینکه می‌باختند چقدر ناراحت می‌شدند. علی رضایی که در فینال باخت با گریه احساس شرمندگی می‌کرد که زحمات من جبران نشده یا علی خرمدل که می‌توانست طلا بگیرد. بابالو که اول شده بود، با گریه صحبت می‌کرد.

مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد گفت: شهداد خسروی که در تهران ماند تا روز آخر به تیم کمک کرد. او نفر اول بود ولی در صحبتی که داشتیم تا روز آخر پیش ما ماند. ابراهیم خواری، علی قلی‌زادگان و بقیه بچه‌ها که کنار ما بودند. خانواده خوبی بودیم و خوشبختانه موفق شدیم. به کسانی که بیرون نشستند، نصیحتی می‌کنم، اگر فکر می‌کنند من مانع کار آنها هستم، بدانند عملکرد آنها مانع کارشان است. آنهایی که هر تیم لیگی می‌گیرند از تیم‌ها اخراج می‌شوند، فکر می‌کنند من این کار را کردم. کسانی که نمی‌توانند ۵ دقیقه بایستند ادای پهلوانی درمی‌آورند. حقیقتاً مرام و صفت پهلوانی ندارند. صبرم زیاد است اما مطمئن باشند فراموش نمی‌کنم. شاید باتوجه به صحبتی که از قبل با علیرضا دبیر داشتم، گفته بودم بعد از مسابقات دیگر در این سِمت نباشم و کنار بروم، ولی مطمئن باشید چنین کسانی هم نمی‌توانند باشند چون اهل این کار نیستند. اهل گذشت نیستند و اینکه یک هفته از خانواده‌شان دور باشند و کار و با بجه‌های مردم ارتباط برقرار کنند. صفت مردانگی هم ندارند که پای کار و عقیده‌شان بایستند.

کاوه با اشاره به اتفاقات حاشیه‌ای لیگ یک، تصریح کرد: از خیلی‌ها گِله دارم. باز هم می‌گویم، آن آقایانی که در مشهد به من تهمت زدند در حالی که ناروا بود، ان‌شاءالله امام رضا (ع) جواب‌شان را بدهد. آنها بی‌عرضگی خودشان را به من نسبت دادند. با من که حرف می‌زنند اظهار ندامت و پشیمانی می‌کنند ولی استوری متفاوت می‌گذاشتند. زیاد اهل فضای مجازی نیستم، اما یکسری از پیج‌های کشتی هم با آنها همنوا بودند. من به کسی باج نمی‌دهم، چند تا از این پیج‌های کشتی داخلی ما با آن آقای خودفروش بلژیکی همنوا هستند. از بلژیک، مشهد، شیراز و تهران، تمام صحبت‌های‌شان این است که من را بزنند. من که از زندگی‌ام گذشتم و حقوق و مزایای آنچنانی ندارم. فکر می‌کنند چه خبر است؟ همه آنها را به خدا می‌سپارم و خیلی خوشحالم که از این بچه‌ها نسل خوبی به کشتی تزریق می‌شود.