به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، به نقل از میدل ایست آی، از زمان آغاز استعمار فلسطین توسط اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی سوابق بصری، عکس‌ها و فیلم‌های تلویزیونی بی شماری خشونت‌های گسترده و نامتناسب با تحقیر و رفتار غیرانسانی ارتش اسرائیل علیه غیرنظامیان غیرمسلح فلسطینی را ثبت کرده اند. باید اشاره کنم که در بسیاری از موارد قربانیان کودکان، زنان، سالمندان و افراد دارای معلولیت بی‌دفاع بودند.
در تاریخ ۸ اکتبر دولت اسرائیل یک حمله نظامی بزرگ را علیه غزه آغاز کرد و اهداف خود را آزادسازی اسرای اسرائیلی و نابود ساختن حماس اعلام کرد. همچنین، چندین رهبر اسرائیلی از "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر گرفته تا "یوآو گالانت" وزیر دفاع به وضوح هدف‌شان برای نسل‌زدایی فلسطینیان را اعلام کرده اند. دو ماه پس از آن حمله و با کشته شدن بیش از ۲۰۰۰۰ فلسطینی به نظر می‌رسد که دولت اسرائیل در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده است.
سطح تکان دهنده کشتار و ویرانی باعث اعتراضات گسترده در سراسر جهان و محکومیت بین المللی جنگ اسرائیل و نسل زدایی فلسطینیان بر اثر آن شده است. تعداد سرسام آور تلفات به ویژه از میان کودکان، حملات به کرانه باختری اشغالی و نقض عمدی قوانین بین المللی از جمله هدف قرار دادن بیمارستان‌ها و محاصره منطقه و ممانعت از رسیدن غذا، آب و سوخت به آنجا سوالاتی را در مورد نتیجه مورد نظر جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان ایجاد کرده است.
این بار کارزار نظامی اسرائیل با فشار داخلی از سوی خانواده‌های گروگان‌ها و عموم مردم اسرائیل بر دولت برای پیگیری فعالانه آزادی آنان همراه بوده است. دولت اسرائیل با توجه به افزایش فشارهای داخلی و بین المللی در تلاش است تا روایتی را برای توجیه خشونت شدیدی که به نام مبارزه با تهدید "تروریسم حماس" بر بیش از ۲.۳ میلیون ساکن غزه اعمال می‌کند ارائه دهد.
تخریب سیستماتیک
از نظر تاریخی موارد متعددی از مجازات غیرنظامیان فلسطینی توسط نظامیان اسرائیلی پس از ناتوانی اسرائیل در دستیابی به اهداف سیاسی یا نظامی خود وجود داشته است. آنان این آزار را از طریق رفتارهای سادیستی و تحقیرآمیز اعمال می‌کنند. در پاسخ به درخواست‌های جهانی برای توقف هدف گیری عمدی زیرساخت‌های غیرنظامی دولت اسرائیل به شدت مدعی شده که گروه‌های مسلح فلسطینی در بیمارستان‌های بزرگ در سراسر نوار غزه حضور داشته اند. اسرائیل از این طریق تلاش کرده تا عملیات هوایی و توپخانه‌ای شدید خود علیه بیمارستان از جمله علیه مجتمع پزشکی الشفا در غزه را توجیه کند.
این حملات که بیماران و افراد آواره در بیمارستان‌ها را هدف قرار می‌دهد تا بازداشت، بدرفتاری و بهره برداری از پزشکان به عنوان سپر انسانی گسترش یافت. در یک چرخش نگران کننده از وقایع سربازان اسرائیلی مانع از بازیابی شناسایی اجساد قربانیان از حیاط بیمارستان شدند و در نتیجه اجساد برای مدت زمانی طولانی در معرض حمله و نزدیک شدن از سوی حیوانات قرار گرفتند. شاهدان عینی گزارش داده اند که سربازان اسرائیلی با استفاده از "دالان امن" تعیین شده برای تخلیه شهر غزه و حرکت جمعیت از شمال نوار غزه به سمت جنوب آن باریکه به غیرنظامیان فلسطینی حمله کردند و آنان را تحقیر نمودند.
یکی از شاهدان عینی گفته که یک سرباز اسرائیلی به یک فلسطینی دستور داد در حالی که منتظر تایید از سوی ایست بازرسی بود، برهنه شود. هنگامی که فلسطینی دیگری به این تصمیم سرباز اسرائیلی اعتراض کرد از ناحیه سر هدف اصابت گلوله قرار گرفت. ناظران حقوق بشری می‌گویند خانواده فرد کشته شده از شناسایی جسد او منع شدند.
در مجموعه رخدادهای ناراحت کننده دیگری روایت‌هایی از سربازان اسرائیلی منتشر شد که زنان آواره را در راهروی امن تعیین شده مورد رفتارهای اهانت‌آمیز قرار می‌دادند. بنا به گزارش به دو زن آواره با اسلحه دستور داده شد تا در مقابل صدها نفر از افراد حاضر لباس‌های خود را در بیاورند و سپس به آنان اجازه داده شد تا به سفر خود به سمت جنوب غزه ادامه دهند. علاوه بر این، در شمال نوار غزه زنی که پنج ماهه باردار بود حادثه‌ای را بازگو کرد که در آن یک افسر اسرائیلی به او دستور داد لباس هایش را در بیاورد و او را تهدید به تجاوز در صورت عدم رعایت آن دستور کرد.
اخیرا ویدئوهایی منتشر شده که ظاهرا توسط ارتش اسرائیل ضبط شده و در آن مردان فلسطینی زیادی را به تصویر می‌کشد که در ناحیه شمالی نوار غزه بازداشت و تحقیر شده اند. آنان عمدتا افراد آواره‌ای بودند که در بحبوحه بمباران اسرائیل به ساختمان‌های مسکونی و مدارس تحت مدیریت سازمان ملل متحد پناه می‌بردند. در تصاویر دیده می‌شود که آنان بدون پیراهن هستند و دست‌های شان را پشت سرشان بالا برده اند. سربازان اسرائیلی آن مردان را در خیابان به صف کرده و از آنان عکسبرداری و فیلمبرداری می‌کردند.
این ویدئوها به طور گسترده توسط رسانه‌ها و سربازان اسرائیلی به اشتراک گذاشته شد که ده‌ها ویدئو و تصویر را در حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود به ویژه پس از تهاجم زمینی منتشر کرده اند. در ویدیوهایی که در تیک تاک و اینستاگرام منتشر شده آنان آشکارا فلسطینیان را در حالی که تهاجم به محلات و سواحل آنان را جشن می‌گیرند مورد تمسخر قرار می‌دهند. در تصویر دیگری که از آن تحت عنوان صحنه‌های پیروزی یاد شد سربازان اسرائیلی پرچم‌های اسرائیل را بر روی تاسیسات و مقرهای حیاتی، ساختمان‌های مسکونی، دادگاه‌ها و دانشگاه‌ها به اهتزاز درآوردند. منابع اسرائیلی می‌گویند علیرغم ادعای ارتش اسرائیل بسیاری از افرادی که اخیرا بازداشت شده اند نه افراد نظامی بلکه معلمان مدارس تحت مدیریت سازمان ملل متحد، روزنامه نگاران و دانشجویان بوده اند.
خشونت اعمال شده به شیوه استعماری از سوی شهرک‌نشینان اسرائیلی
هدف اسرائیل از نمایش این تصاویر تلاش برای اثبات این فرض است که کارزار نظامی خونین اسرائیلی‌ها که باعث کشته و آواره شدن ده‌ها هزار فلسطینی شده در واقع به منظور تحت سلطه خود درآوردن همه فلسطینی‌ها و نه صرفا "ریشه کن کردن حماس" بوده است. این نوع از خشونت مدت‌هاست که توسط استعمار شهرک‌نشینان اسرائیل علیه فلسطینیان اعمال می‌شود. این نوع خشونت فراتر از تسلط صرف یا پاکسازی فردی است بکه آرزوی سلطنت دارد و نه تنها جوامع بلکه جوهر روان افراد را نیز از بین می‌برد. این خشونت در ذات خود به دنبال تحقیر است. اسرائیل از استراتژی سیستماتیک تحقیر استفاده می‌کند تا افراد و جوامع فلسطینی را از نظر روانی تحت تاثیر قرار دهد و آنان را از بین ببرد.
هدف اسرائیل از این کار القای احساس شرم و تحقیر و به طور بالقوه ایجاد اثرات روانی پایدار است تا استواری و مقاومت فلسطینیان را از بین ببرد. علیرغم آن که این سیاستی است که در هفت دهه گذشته به طور مداوم اعمال شده، اما نتوانسته جمعیت فلسطین را بازدارد. یک پرسش اساسی برای اسرائیل آن است که آیا در مورد پیامدهای عادی‌سازی شیوه‌های تحقیر و افتخار کردن به چنین اقداماتی فکر می‌کند؟ این اقدامات مصداق نقض سیستماتیک کرامت انسانی و عدالت می‌باشند و مستلزم بررسی انتقادی درباره تاثیر آن بر هنجارها و ارزش‌های اجتماعی هستند.
اسرائیل و حامیان غربی آن دوست دارند نسل زدایی خود در غزه را با کارزار متفقین در درسدن مقایسه کنند. با این وجود، این روایتی نادرست است. برخلاف متفقین که تلاشی برای تحقیر مردم درسدن انجام ندادند خشونت اسرائیل به ویژه از نظر قدرت ویرانگر و تمایل آشکار به تحقیر، شبیه جنایات و تحقیرهایی است که جهان در جریان کریستال ناخت* شاهد آن بود.
* رامی عبده کارشناس مسائل مالی فسلطینی و استاد حقوق و امور مالی و مدافع حقوق بشر است. عبده متولد نوار غزه است. او بنیانگذار و رئیس نهاد ناظر حقوق بشر اروپا – مدیترانه است که آن را در سال ۲۰۱۱ میلادی تاسیس کرده است. او هم چنین چندین سخنرانی در رخدادهای مختلف در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد داشته و به موضوع نقض حقوق بشر پرداخته است. او در سال ۲۰۱۵ میلادی پروژه‌ای را برای کمک به جوانان اهل غزه به منظور به اشتراک گذاشتن روایت‌های شان به زبان خود راه اندازی کرد. او هدف اش از آن پروژه را مقابله با کلیشه‌های موجود در رسانه‌های انگلیسی زبان در مورد فلسطینیان اعلام کرده بود.
*کریستال ناخت یا شب بلورین یا شب شیشه‌های شکسته اشاره به به رخدادهای روی داده در تاریخ نهم و دهم نوامبر ۱۹۳۸ میلادی دارد. در آن شب‌ها به بهانه یهودی بودن عامل سوءقصد به ارنست فم رات منشی سفارت آلمان در پاریس حزب نازی به خانه ها، مغازه‌ها و کنیسه‌های یهودیان در لایپزیگ و دیگر شهرهای آلمان و اتریش حمله کرد. آن حملات با خرد شدن شیشه‌های ساختمان و به آتش کشیده شدن آن همراه بود. با توجه به این که خیابان‌ها در روزهای بعد مملو از خرده شیشه بود این شب‌ها به شب‌های بلورین یا شب شیشه‌های شکسته معروف شدند. این اتفاق آغازی بر حمله سازمان یافته علیه یهودیان بود.
نظر شما