کاهش مرگ ناشی ازسکته قلبی باید جزیی از اهداف برنامه هفتم توسعه باشد

گروه منهای اقتصاد پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد لزوم توجه به هدف گذاری درست، امکان سنجی واقع بینانه و سیاست گذاری با قابلیت اجرایی دربرنامه های سلامت یکی از اهداف مهم برنامه هفتم توسعه در کاهش مرگ ناشی از سکته های قلبی در سنین زیر ۵۵ سال به نسبت ۵۰ درصدی به شمار می رود. اما آنچه در این موضوع حائز اهمیت است را می توان در بخش های مختلف تحلیل نمود و مورد ارزیابی قرار داد.
۱. مساله سکته قلبی در حال حاضر به عنوان بحران بزرگی در سیاست گذاری سلامت جامعه خود نمایی میکند چرا که هم شیوع روز افزونی دارد و هم متاسفانه در جوانان و میانسالان را گرفتار و مبتلا کرده است. با توجه به اینکه سکته قلبی بیماری بالقوه کشنده و شدیدا ناتوان کننده (از لحاظ جسمی و روانی ) به شمار می رود این موضوع بسیار جای کار دارد و باید هدف گذاری های دقیقی دراین باره انجام شود.
۲. هدف گذاری مهم تر و اصلی تر بایستی بر روی پیشگیری از ایجاد سکته قلبی باشد ، نه اینکه صرفا بر روی درمان و کاهش مرگ و میر ناشی از سکته قلبی ، لذا پیشگیری از سکته قلبی هم در سطح مقدماتی و هم در سطح اولیه باید به طور جدی دنبال شود.
در سطح مقدماتی، متولیان سلامت جامعه باید هر آنچه که نقش مهم و شناخته شده ای در ایجاد بیماری در افراد دارد را شناسایی نموده و دستگاه های مربوطه که در ایجاد بیماری مقصر هستند مواخذه و مجبور به اصلاح فعالیت ها و فرایندهای تولید بیماری نمایند.
همچنین در اجرای سیاست های پیشگیری و درمان، سهم سلامت مردم را از بین دستگاه های مقصر ، با صدای رسا باید مطالبه کرد و کوتاهی در این موضوع به هیچ وجه نباید قابل گذشت و بخشش باشد .
ایجاد رفاه حداقلی ، کاهش آلودگی هوا ، جلوگیری از تخریب محیط زیست و فضای سبز ، جلوگیری از تراکم سکونت شهری ، دسترسی به مواد غذایی سالم، ایجاد فضای مناسب برای ورزش همگانی ، پیگیری سیاست های فردی برای کاهش مصرف دخانیات، برنامه های مداوم و مستمر آموزش سبک زندگی سالم ،ارتقای سوادِ سلامت و فرهنگ سازی مناسب از جمله موارد مهمی است که متولیان سلامت باید خود را در قبال مطالبه آن مسئول بدانند و اقدامات مناسب و موثری در راستای تحقق سلامت جامعه انجام دهند چرا که اگر راه های تولید بیماری را مسدود و کنترل نکنیم هرچه بودجه و قانون مصویب شودبه نتیجه ای نخواهید رسید .
در سطح پیشگیری اولیه غربالگری مناسب و مستمر فاکتورهای خطر قلبی ( همانند فشار خون بالا ، دیابت ، چربی خون بالا ، چاقی شکمی ) و درمان موثر همراه با پیگیری بیماران نقش بسیار چشمگیری در کاهش ایجاد بیماری های قلبی دارد . برنامه های غربالگری و درمان بیماران باید از حالت انفعال خارج شود و به طور مثال در سطح جامعه اجرا شود و به طور همزمان فرهنگ سازی و ایجاد بستر های لازم برای مراجعه افراد جهت ارزیابی سلامت و پیگیری درمان انجام گیرد .
۳. کاهش مرگ ناشی از سکته قلبی نیازمند بینش جامعه و اصلاحات فراگیر در این موضوع مهم می باشد . در بیماری که دچار سکته قلبی می شود اگر از قبل آموزش لازم جهت اهمیت درد قفسه سینه ئ کمک فوری از اورژانس ۱۱۵ را نگرفته باشد به احتمال قابل توجهی ، دیر هنگام مراجعه پزشکی می کند و زمان طلایی درمان را از دست می دهد .
پس آموزشهای همگانی موثر و مداوم در رسانه های پر بازدید و اثر گذار از اقدامات لازم و اساسی می باشد .
وقتی بیمار به مرکز درمانی مراجعه می کند اگر ساز و کار لازم برای رسیدگی فوری به بیمار مشکوک به سکته قلبی تعریف نشده باشد ، زمان طلایی درمان می تواند به راحتی از دست برود . پس ایجاد پروتکل های عملیاتی و اجرایی در مراکز درمانی برای بیماران مشکوک به سکته قلبی بایستی انجام شود و پایش مداوم صورت پذیرد.
اگر نیروی انسانی که در جریان انتقال، ورود ، پذیرش ، تریاژ ، ویزیت و درمان نماید دخیل هستند ( از جمله فوریت های ۱۱۵ ، انتظامات ، خدمات ، پذیرش و اداری ، پرستاران و بهیاران ، پزشکان اورژانس ، پزشکان متخصص و فوق تخصص و بقیه کادر درمان ) با حداکثر علم و توانایی و آمادگی و انگیزه در این زمان طلایی بیمار فعالیت نکنند هر امدادی که در موارد دیگر انجام شود به هدف کاهش مرگ بیماران سکته قلبی دست پیدا نمی کنیم .
اگر ما برروی کاهش مرگ بیماران سکته قلبی متمرکز شویم ولی هیچ بند و تبصره کارشناسی شده ای در حمایت واقعی و جدی این نیروها لحاظ نگردد نمی توانیم انتظار تغییری معمولی در جهت ارتقای وضعیت موجود شاخصها داشته باشیم .
۴. درمان بیماران سکته قلبی نیازمند داروها و تجهیزات پیشرفته و مهمی می باشد که نبودن هر کدام یا عدم کیفیت مناسب هرکدام در حصول نتیجه مناسب درمانی اختلال جدی ایجاد می نماید. توجه به دسترسی مداوم و آسان به این ضروریات درمانی همواره باید مورد اهتمام مسئولان مربوطه باشد .
۵. با توجه به استرس بسیار بالای فعالیت در این حیطه و مسئولیت بسیار سنگینی که بر عهده عزیزان کادر درمان مرتبط با سکته قلبی می باشد ، فرسودگی شغلی این همکاران به سرعت می تواند رخ دهد و سبب عدم امکان اجرای سیاست های مورد نیاز فرایند تشخیصی و درمانی این بیماران نشود نمی توانیم انتظار تغییری معمولی در جهت ارتقای وضعیت موجود شاخصها داشته باشیم ، بنابراین توجه ویژه قانون گذاران و مسئولان به این موضوع بسیار مهم امکان رسیدن به هدف کاهش مرگ بیماران سکته قلبی را فراهم می کند .