به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، بر اساس گزارش اخیر سلامت دیجیتال هلدینگ سرمایهگذاری مکس، امروزه کشورهایی چون استونی، دانمارک، اسپانیا و آلمان با تکیه بر راهحلهای خلاقانه دارای پیشرفتهترین بسترهای سلامت الکترونیک در دنیا هستند و آمریکا با رشد مرکب ۲۸.۴ سالانه به دنبال بازار ۱۹۱ میلیارد دلاری سلامت الکترونیک تا سال ۲۰۲۵ است.
در خاورمیانه و در همسایگی ایران زیرساختهای مناسبی در این زمینه وجود ندارد اما در برخی کشورهای همسایه تجربیات موفقی دیده میشود.
در عمان اکثر فرآیندهای ارایه مراقبتهای بهداشتی در بیمارستانها و مراکز بهداشتی در بستر دیجیتال انجام میشود و بیش از ۲۰۰ موسسه مراقبت های بهداشتی عمومی در این کشور به بیش از ۸۵ درصد از متقاضیان مراقبتهای بهداشتی خدمات میدهند.
مانند همه حوزههای نوآورانه، نظام و چارچوب قانونی سلامت الکترونیک یکی از مهمترین موضوعات پیش روی کسبوکارها است. از این رو طی دو دهه گذشته در بسیاری از کشورهای جهان شاهد انتشار و تصویب مقررات و قوانین مختلف در این زمینه بوده ایم. در ایران از ۱۶ سال قبل موضوع سلامت الکترونیک در اسناد مربوط به سیاستگذاریهای ملی قید شده اما این اسناد فاقد راه حلهای مرتبط با این عرصه بوده است. پروژههای بزرگ مانند پرونده سلامت الکترونیک و نسخه الکترونیک نیز با چالشها و نگرانیهایی به خصوص درمورد حریم خصوصی بیماران مواجه بوده اند. همچنین سیاستهای ناقص و گاه متناقض مسیر پیش روی سلامت الکترونیک در ایران را تا اندازهای تیره کرده است.
بخشی از این گزارش به مطالعهای که استارتاپ «دکترتو» انجام داده اختصاص دارد. دکترتو دریافته است بیشتر مردم ایران امروزه برای پاسخ به سوالات پزشکی خود به اینترنت مراجعه میکنند یا ترجیج میدهند که با پزشک مشورت کنند. همچنین این پژوهش نشان میدهد که ۵۰ درصد افراد اهمیت بسیاری زیادی برای انجام چکاپهای پزشکی قایل هستند. همچنین در فرآیند دریافت نوبت و انتخاب یک پزشک برای مراجعه حضوری یا مشاوره تلفنی و کتبی مهمترین معیارهای بیماران هزینه مناسب ویزیت، زمان انتظار کمتر در مطب ، سابقه کاری پزشک و پذیرش بیمه مورد نظر بیمار است.
در فرآیند دریافت مشاوره آنلاین هم حفظ حریم شخصی بیماران، برخورد مناسب پزشک، هزینه مناسب و پذیرش بیمه مورد نظر و دست آخر دریافت نسخه الکترونیک بعد از مشاوره از جمله اولویتهای بیماران است. بر اساس پیش بینی گارتنر در آینده پزشکان از دادههای گجتهای پوشیدنی بیماران استفاده میکنند و با برنامه ریزی بهتر اتاق انتظار بیماران رفته رفته خلوتتر میشود و اغلب ویزیتها به شکل مجازی صورت میگیرد. همچنین بیماران مالکیت بیشتری نسبت به دادهها و مدارک پزشکی شخصی خود خواهند داشت. امروزه سلامت الکترونیک تنها یک ذینفع ندارد و این حوزه بین رشتهای نیازمند هماهنگی ذینفعان مختلف برای پیشبرد است از متخصصان آی تی و دولتگرفته تا نهادهای غیر دولتی و موسسات آموزشی.
توسعه ابزارهای هوش مصنوعی در کنار افزایش تحلیل دادهها و گسترش پیدا کردن حسگرها ، باعث تغییر ودگرگونی بخش سلامت خواهند شد اما برای رسیدن به نقطه ایده آل برای فعالیت مطلوب بازیگران این عرصه ایجاد زیرساختها و بسترهای قانونی و فنی در اولویت است.
نظر شما