به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد متاسفانه رفتار پرخطر برخی افراد در شب چهارشنبه‌سوری برای خودشان و همچنین سایر اقشار جامعه دردسرهای بزرگ و دردناکی ایجاد می‌کند. اتفاقی که اسفند سال ۱۳۸۳ یکی از بزرگان فوتبال ایران را عزادار کرد و هنوز این غم او را آزار می‌دهد.
در روزهای پایانی اسفند سال ۸۳ پویان علیدوستی فرزند حمید علیدوستی بازیکن اسبق تیم ملی برای شرکت در مراسم چهارشنبه‌سوری از خانه بیرون رفت ولی متاسفانه در اثر انفجار دچار سوختگی شد و شدت جراحات به حدی بود که تلاش پزشکان جواب نداد و چشم از جهان فرو بست.
حالا ۱۹ سال از آن اتفاق تلخ می‌گذرد ولی بدون شک حمید علیدوستی و خانواده‌اش هرگز چهارشنبه‌سوری و البته فرزند دلبندشان را فراموش نخواهند کرد.
ترانه علیدوستی بازیگر مطرح سینمای ایران که چند سال پیش (۱۳۸۳) و همزمان با بازی در فیلم "چهارشنبه سوری" اصغرفرهادی برادر خود را به خاطر منفجر شدن مواد محترقه در "روز چهارشنبه سوری" از دست داد با انتشار یادداشتی، به تشریح این اتفاق پرداخت.
ترانه علیدوستی نوشت:
«خیلی سخت بود که در فیلم «چهارشنبه سوری» اصغر فرهادی مشغول بازی بودم، کل ماجراهای فیلم در این روز می‌گذشت، آن وقت خبر دادند که در دل چهارشنبه سوری واقعی برادرم به خاطر حادثه ناگواری که همان منفجر شدن مواد محترقه است، درگذشته است. هر وقت این خاطره تلخ را مرور می‌کنم، یاد آن لحظه‌ای می‌افتم که خبر فوت برادرم را سر صحنه فیلمبرداری دادند. همه شوکه شده بودیم.
هنوز باورم نمی‌شود. ماجرای آن روز چهارشنبه سوری هنوز کابوس من و خانواده‌ام است. آخر سال ۸۳ و عید ۸۴ روزهای بد و سنگینی را من و خانواده‌ام پشت سر گذاشتیم. هر روز برای ما نبودن پویان سخت بود و همچنان هم سخت است.
زمان مرگ پویان من سر فیلمبرداری چهارشنبه‌سوری بودم و دقیقا در همان روز چهارشنبه‌سوری، یعنی ۲۵ اسفند سال ۸۳ فوت کرد. وقتی خبر را دادند نمی‌دانم چطور تا خانه رفتم. اما بعد از آن و وقتی مراسم تمام شد، دوست داشتم که خیلی سریع و به طورخود خواسته سر خودم را با بازی در فیلم گرم کنم و دوباره به گروه پیوستم.
هنوز باورم نمی‌شود. ماجرای آن روز چهارشنبه سوری هنوز کابوس من و خانواده‌ام است. آخر سال ۸۳ و عید ۸۴ روزهای بد و سنگینی را من و خانواده‌ام پشت سر گذاشتیم. هر روز برای ما نبودن پویان سخت بود و همچنان هم سخت است.
زمان مرگ پویان من سر فیلمبرداری چهارشنبه‌سوری بودم و دقیقا در همان روز چهارشنبه‌سوری، یعنی ۲۵ اسفند سال ۸۳ فوت کرد. وقتی خبر را دادند نمی‌دانم چطور تا خانه رفتم. اما بعد از آن و وقتی مراسم تمام شد، دوست داشتم که خیلی سریع و به طورخود خواسته سر خودم را با بازی در فیلم گرم کنم و دوباره به گروه پیوستم.
نظر شما