به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از اکوایران، تحولات سیاسی و مواضع دستگاه دیپلماسی در روزهای اخیر نشان از پررنگ تر شدن رویکرد ضدتحریمی ایران داشته است. در روزهایی که مذاکرات احیای برجام میان ایران و ۵ قدرت جهانی متوقف شده و ما با تحریم‌های جدیدی از سوی ایالات متحده روبرو شده‌ایم، انتظار می‌رود سیاست‌گذاری اقتصادی بر تولید داخل تمرکز بیشتری داشته باشد. یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی که از مسیر تورم خوراکی ها بر سبد مصرفی و رفاه خانوارها تاثیر بیشتری می گذارد بخش کشاورزی است.
این در حالی است که در بررسی آمار تولیدات کشاورزی در ایران نشان می دهد ضمن افت رشد اقتصادی در این بخش تولید نیز کاهش قابل ملاحظه ای داشته است.
کاهش تولید در کل محصولات زراعی کشور
براساس داده‌های مرکز آمار، وضعیت تولید در کشور نسبت به سال ۹۷ افت قابل ملاحظه ای داشته است.
طبق برآورد این مرکز کل محصولات زراعی در ایران در سال ۱۴۰۰ در مجموع کشت دیمی و آبی برابر با ۵۷ میلیون و ۸۳۷ هزار تن بوده که نسبت به سال ۹۷ تقریبا ۹.۴ درصد افت پیدا کرده است.
البته این رقم در مقایسه با سال ۱۳۸۲ رشدی در حدود ۴۶ درصد داشته است. تفکیک گروه های اصلی محصولات زراعی به گروه های گندم، جو و برنج بوده که در برخی از آن ها در مقایسه با سال ۸۲ نیز کمتر بوده است.
افت تولیدات گندم در مقایسه با ۱۳۸۲
به طور کلی داده های مرکز آمار چهار سال را شامل می شود. ۱۳۶۷ ، سال ۸۲ ، سال ۹۷ و پایان ۱۴۰۰.
براساس این آمار، تولید گندم در سال ۱۴۰۰ معادل با ۱۰ میلیون و ۴۴۰ هزار تن بوده که از سال ۸۲ و ۹۷ کمتر به ثبت رسیده است. این در حالی است که در گروه جو، تولید این محصول هر سال صعودی تر شده و در نهایت در سال گذشته به نزدیکی ۳ میلیون تن رسیده است.
برنج نیز به عنوان سومین گروه مهم که تنها کشت آبی دارد در این مقطع با افت ۷ درصدی در قیاس با سال ۹۷ برابر با ۱ میلیون و ۸۲۰ هزار تن بوده است.
ریشه های افت تولید در محصولات زراعی
مطابق داده های مرکز آمار، افت تولید در این بخش همسو با رشد تورم تولید کننده در محصولات زراعی و افت ۴.۳ درصدی رشد اقتصادی بوده است. این بیشترین میزان افت رشد اقتصادی کشاورزی در بازه یک دهه است.در مقابل تورم تولیدکننده این شاخص نیز معادل با ۶۴.۳ درصد بوده که بالاترین سطح در سال های گذشته به شمار می آید.
این متغیر به نوعی بیان کننده هزینه های تولید است. رکوردزنی این شکل از تورم نیز در این سال ها نشان می دهد تولید محصولات کشاورزی در مدت مذکور باهزینه بالاتری مواجه بوده است. برخی معتقدند بخشی از این افزایش در هزینه تولید به رشد قیمت کالاهای وارداتی در نهاده های تولید بخش کشاورزی مرتبط باشد. از سوی دیگر موانع صادراتی برخی محصولات نیز موجب شده تا تولیدکنندگان تمایل کمتری به عرضه این محصول داشته باشند.
بنابراین یکی از موانع جدی در تولید کشور، افزایش هزینه ها برای کشاورزان بوده که می تواند هم از جهت کاهش عرضه و هم از سوی بالاتررفتن هزینه برای تولید منجر به رشد تورم مصرف کننده در این محصولات بشود.
البته در توضیح دلایل افت تولید می توان به به شدت گرفتن خشکسالی در این مقطع و افت بارش باران نیز اشاره کرد که از کانال افت تولید دیمی منجر به کاهش برداشت این محصول شده است.
نظر شما