به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از ایبِنا، بانک‌ها برای تامین نقدینگی مورد نیاز خود از بازار بین بانکی بهره می‌برند. به این معنا در بازار بین بانکی، نقدینگی از موسسات مالی دارای مازاد به موسسات مالی دارای کسری وجوه انتقال داده می‌شود. در این میان بازار وام بین بانکی از گروه‌های بازار بین بانکی به حساب می‌آید که بانک‌ها در چارچوب آن به یکدیگر وام می‌دهند. انجام عملیات استقراض در این بازار نیزبر مبنای نرخ سودی صورت می‌گیرد که به آن "نرخ سود بین بانکی" گفته می‌شود.
نرخ سود بانکی طی ماه‌های گذشته روند افزایشی داشته و در مهرماه سال ۱۳۹۹، رقمی معادل ۲۰ درصد را به ثبت رسانده؛ با این توضیح که در روزهای پایانی مهرماه، بازار بین بانکی شاهد فراتر رفتن نرخ سود از سقف کریدور بود. این امر به دلیل فقدان اوراق بهادار دولتی در ترازنامه بانک‌ها و موسسات اعتباری دارای کمبود نقدینگی و به تبع آن، وجود محدودیت در استفاده از اعتبارگیری قاعده‌مند بانک‌ها از بانک مرکزی رخ داد و در حالی بود که در این دوره نرخ تامین مالی بانک‌های دارای اوراق بدهی دولتی از کریدور نرخ سود خارج نشد.
برخی از کارشناسان بورس براین اعتقاد بودند که کاهش نرخ سود بانکی از مهم ترین دلایل ورود نقدینگی به بورس و پُررنگ شدن نقش بازار سرمایه در اقتصاد کشور بود، بنابراین افزایش آن هم دلیل افت بورس در روزهای اخیر است. به نظر می‌رسد این کارشناسان ظاهرا فراموش کرده‌اند آنچه می‌تواند بر بورس موثر واقع شود رشد سود "سپرده بانکی" نه " نرخ بین بانکی" است.
نرخ سود بین بانکی عملیاتی محسوب می‌شود که بین بانک‌ها در جریان است و مردم در رشد یا کاهش سود آن هیچ نقشی نمی‌توانند داشته باشند، در واقع دقیقا در نقطه مقابل سود سپرده بانکی قرار دارد. چنانچه نرخ سود سپرده بانکی افزایش می‌یافت (رییس کل بانک مرکزی بارها عدم انجام این کار را مورد تاکید قرار داده است) شاید این اظهار نظر آن هم در سپرده‌های سنگین درست از آب در می‌آمد، اما به نظر می‌رسد برای به انحراف کشاندن افکار عمومی نسبت به عملیات بانکی کشور عزم جدی وجود دارد که در صحیح نشان دادن موارد اشتباه به شدت اصرار ورزیده می‌شود.
عباس هشی، کارشناس بازار پول و سرمایه در خصوص تاثیر نرخ سود بازار بین بانکی بر افت بورس در گفت و گو با خبرنگار ایبِنا گفت: نرخ‌های سود بین بانکی یکی از ابزارهای هدایت پول به بازار سرمایه یا از بازار سرمایه به بازار پولی به حساب می‌آید. به این معنا هر کسی پول را در بانک ذخیره می‌کند، ریسک کمتری نسبت به بازار سرمایه متحمل می‌شود. واژه "ریسک صفر" را برای همین سپرده‌گذاری به کار می‌برند که یک بحث تئوری است.
وی در ادامه اضافه کرد: بانک‌ها با پول مردم کار می‌کنند و در واقع جایی است برای جمع‌آوری پس‌اندازهای کوچک تا به یک پول قوی تبدیل شود. نیازهای مالی واحدهای اقتصادی - تولیدی کشور به صورت استقراض از طریق همین سپرده‌ها مورد تامین قرار می‌گیرد. صاحبان سپرده که اصولا در بانک‌ها چنین سرمایه‌گذاری می‌کنند در هیات مدیران حضور ندارند، پول آنان به صورت امانت تحت اختیار بانک قرار دارد.
این کارشناس بازار پول و سرمایه در این خصوص یادآور شد: جهت محکم کاری دارای یک سپرده قانونی هستیم که درصدی از سپرده‌های مردم در نزد بانک مرکزی می‌رود، اما زمانی که وارد بازار سرمایه می‌شود، ریسک آن به شرایط اقتصادی بستگی دارد. برای هدایت پول به و یا این دو بازار یکی از ابزارها بازی با نرخ بهره بانکی است که تحت اختیار بانک مرکزی است.
این کارشناس بازار پول و سرمایه در خصوص تاثیر نرخ سود بین بانکی بر بورس تاکید کرد: نرخ سود بین بانکی بر بورس تاثیر غیر مستقیم دارد. تاثیر مستقیم بر بورس تغییرات نرخ سود سپرده بانکی است که مردم پول خود را به خیال دریافت سود بیشتر وارد آن می‌کنند.
نظر شما