گروه اقتصاد کلان پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، درآمد سرانه کشور از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ روند کاهشی ۳۴ درصدی را تجربه کرده است. با وجود افزایش درآمد اسمی خانوارها قدرت خرید هر ایرانی نسبت به سال ۹۰ حدود یک سوم کاهش یافته است بررسی ها نشان می دهد در صورت تحقق رشد ۸درصدی اقتصادی از سال ۹۹ به بعد حداقل ۶ سال زمان می برد تا به سال ۱۳۹۰برگردیم. اما مساله مهمی که بازگشت به شاخص های رشد اقتصادی در سال ۱۳۹۰ را با مشکلات عدیده ای رو به رو می کند، تحریم ها، بی تدبیری ها و مشکلات داخلی اقتصادی است که قطعا زمان زیادی را صرف حل امور عنوان شده می کند، بنابراین امید به رسیدن به رشد اقتصادی و افزایش قدرت خرید چندان قابل اتکا نیست. رادار اقتصاد در گفت و گو با قدرت الله امام وردی استاد و تحلیلگر مسائل اقتصادی به بررسی چرایی کاهش قدرت خرید مردم در یک دهه گذشته پرداخته و ضریب رسیدن به رشد اقتصادی ۸ درصدی را بررسی کرده که آیا اقتصاد کشور توان رسیدن به چنین رقمی را دارد یا خیر؟
قدرت الله امام وردی اقتصاد دان و استاد دانشگاه در گفت و گو با رادار اقتصاد به بررسی چرایی کاهش رشد قیمت خرید مردم یا یک سوم شدن قدرت خرید در یک دهه گذشته پرداخت ودراین باره گفت: با بررسی آمارهای رشد اقتصادی اعم از مثبت یا منفی متوجه می شویم در طی ده سال گذشته رشد اقتصادی کشور تقریبا نزدیک به صفر بوده است به عبارت دیگر با رشدهای مثبت ومنفی که اتفاق افتاده، تقریبا صفر درصد افزایش رشد اقتصادی داشته ایم.
وی در این باره توضیح داد: از سوی دیگر با توجه به بحرانهای ارزی و پولی، انتشار بی رویه حجم پول و افزایش نقدینگی که کشور در سال های گذشته مرتب با آن درگیر بوده و هر بار به شکلی بدان مبتلا شده انتظار می رفت که قدرت خرید مردم یا درآمد اشخاص نسبت به سطح عمومی قیمت ها به شدت کاهش بیابد و مردم را با چالش های بسیار بزرگی در تامین معیشت خود رو به رو کند. در بررسی شاخص قدرت خرید نسبت دستمزدها یا درآمد اشخاص وقتی بر سطح عمومی قیمت ها تقسیم می شود به راحتی می توان به جزییات کاهش قدرت خرید خانوارها و پریدن نان از سفره آنها دست یافت.
امام وردی دراین باره خاطر نشان کرد: طبیعی است وقتی صورت کسر یعنی درآمد کسب شده از سوی افراد در دهه گذشته همپای نرخ رشد تورم تغییر محسوسی نکرده و افزایش دستمزدها و حقوق ها همیشه چند پله از افزایش نرخ تورم عقب تر بوده است مشخصا موجب کاهش شدید قدرت خرید مردم و از دست رفتن بخش مهمی از تغذیه، بهداشت، آموزش و تامین مسکن مناسب برای مردم می شود.
امام وردی در این باره تصریح کرد: اگر بخواهیم معادل رشد اقتصادی را در نظر بگیریم، با توجه به اینکه رشد دستمزدها و درآمد صفر بوده از سوی دیگر مخرج کسر که سطح عمومی قیمت هاست با توجه به افزایشی که در این دهه به طور متوسط داشته ایم که تقریبا هر سال ۲۰ درصد تورم داشته ایم، طبیعی است قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته چرا که کاهش قدرت خرید هم در بحث کسری بوده و هم افزایش نقدینگی ریشه دارد، ضمن اینکه مسائلی مثل تحریم ها و عدم فروش نفت و کاهش درامد زایی دولت نیز به بحث افزایش کسری بودجه دامن می زند، اما نباید از موضوع مهم عدم سرمایه گذاری داخلی و خارجی در اقتصاد ایران نیز غافل شد.
امام وردی در جمع بندی موارد اشاره شده بیان داشت: تمام مولفه ها و عوامل یاد شده موضوعاتی است که موجب تضعیف بنیه اقتصادی کشور می شود، چرا که در پی تضعیف بنیه اقتصادی کشور مردم با کاهش قدرت خرید و به نوعی با کاهش ارزش دارایی‌های خود به واسطه بحران های ارزی که در یک دهه به وقوع پیوسته، رو به رو شدند که متاسفانه شدائدی را بر زندگی مردم وارد کرده است.
وی دراین باره توضیح داد: تضعیف اقتصاد ایران به دلیل عوامل داخلی و خارجی سبب شده قدرت خرید مردم ایران در شش سال اخیر به یک سوم کاهش بیابد. اگر همین روند ضعف در رشد اقتصادی ادامه پیدا کند قطعا این موضوع به ضرر مردم تمام می شود، یعنی باز هم قدرت خرید آنها نسبت به سال های گذشته بیشتر آب می رود. از سوی دیگر با توجه به مشکلات بزرگ اقتصادی و ناکارآمدی ها و سوء تدبیرها به نظر نمی رسد که بتوانیم اقتصاد را به رشد ۸ درصدی برسانیم، چرا که عوامل داخلی و خارجی بسیاری مثل تحریمها مانع از رشد اقتصادی ایران می شوند، بنابراین اگر حتی به مرحله رشد اقتصادی یک درصدی هم برسیم جای خوشحالی دارد، چه برسد به رشد اقتصادی ۸ درصدی.
وی در ادامه تصریح کرد: به هر حال حتی اگر کشور بتواند در مسیر رشد اقتصادی ۸ درصدی هم بیفتد بعد از گذشت شش سال به قدرت خرید اوایل دهه ۹۰ می رسیم که برای مدیران و سیاست گذاران بسیار شرم آور است، ضمن اینکه اصلا رسیدن به این رشد اقتصادی با وضعیت کنونی اقتصاد وسیاست خارجی کشور دور از دسترس است، لذا مواردی از این دست که باید به رشد اقتصادی ۸ درصدی در شش سال برسیم صرفا بازی با اعداد و ارقام است که مسوولین روی کاغذ به مردم نشان می دهند اما در واقع نمی توانند کشور را در شش سال به رشد اقتصادی ۸ درصدی برسانند، بنابراین تا زیر ساخت های اقتصادی کشور دچار تحولات اساسی و جدی نشوند و مشکلات تحریمی و ارتباط با دنیا در مساله تجارت و اقتصاد حل نشود به این راحتی ها نمی توان به موضوع رشد اقتصادی و افزایش قدرت خرید و رفاه مردم امیدوار بود.
نظر شما