سید فرهنگ حسینی مدیرعامل گروه صنعتی معدنی امیر و تحلیلگر بازار سرمایه در گفت‌وگو با زهرا فعله گری خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد اظهار کرد: علت اصلی عدم تعادل بازار سهام در شرایط فعلی، نگرانی فعالان و معامله‌گران از احتمال تغییرات قانون و مقررات نسبت به روال سال‌های گذشته و همچنین تغییر در قیمت گذاری کالاها است. به طور مثال با اتفاقاتی که برای برای پالایشی‌ها رخ داده، ریسک این صنعت نسبت به سال‌های پیشین افزایش پیدا کرده و سهامداران اقدام به سرمایه گذاری نمی‌کنند.
وی ادامه داد: برای تعادل بخشی به بازار سهام باید ثبات نسبی در اقتصاد برای بلند مدت به وجود بیاید تا سرمایه گذاران چه در سطح بازار که اقدام به معامله و خرید و فروش می کنند و چه فعالان اقتصادی که می‌خواهد در حوزه های مختلف سرمایه گذاری بزرگی را انجام دهند، قدرت تصمیم گیری داشته باشند و با پیش‌بینی متغییرها عملکرد خوبی را به ثبت برسانند.
حسینی تشریح کرد: علاوه بر ثبات اقتصادی عوامل دیگری همچون اصلاحات ساختاری نیز می تواند شرایط با ثبات تری را برای بازار سهام به وجود بیاورد. باید بازارگردانی‌ها توسعه پیدا کند و همچنین در صورت کاهش تداوم شاخص کل مجددا باید ابزارهای تبعی تعریف بشود تا به این واسطه ریسک سهامداران خرد پوشش داده شود. این موضوعات را باید در کنار سیاست‌های کوتاه مدت و مقطعی باید پیش برد.
تحلیلگر بازار سرمایه اضافه کرد: امیدبخشی در بازار زمانی ایجاد می شود که ضمن قرار گرفتن قیمت‌ها در سطحی جذاب، ریسک بازار نیز در حد معقولی باشد؛ اکنون نمادها از لحاظ قیمتی و P/E در جایگاه خوبی قرار دارند. طبق آخرین برآوردها نسبت P/E آینده‌نگر (FW) بیشتر شرکت‌ها حدود ۶ بوده و P/E گذشته‌نگر آنها به حدود ۸ می‌رسد؛ در نتیجه می‌توان گفت که از نظر قیمتی بازار وضعیت مناسبی را برای سرمایه گذاری وجود آورده است و تنها ریسک‌های موجود مانع از فعالیت سهامداران می شود.
مدیرعامل گروه صنعتی معدنی امیر بیان کرد: سیاسیت گذاری موجه برای جذب فعالان و ایجاد فرصت های مناسب سرمایه گذاری برای عام مردم با سرمایه اندک همچون انجام عرضه های اولیه در ابعاد معقول می تواند کمک شایانی به افزایش امیدبخشی در بازار کند.
حسینی گفت: مهمترین نکته در این موضوع مربوط به نیاز اقتصاد کشور در سرمایه گذاری است. در حال حاضر نقدینگی مناسبی در اختیار شرکت‌های بورسی وجود دارد و با فعال سازی این منابع و همچنین سمت‌وسودهی به بخش واقعی اقتصاد می تواند سیاست خوبی برای تحقق این امر باشد. این اهداف نیز تنها با بلندمدت کردن برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌ها قابل دست‌یابی است.
نظر شما