گروه اقتصاد کلان پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، علی اکبر لبافی کارشناس اقتصاد مقاومتی و اقتصادی در گفت و گو با رادار اقتصاد در خصوص این موضوع که چرا رشد نقدینگی در اقتصاد ایران به آفتی بزرگ تبدیل شده گفت: رشد نقدینگی یکی از ویژگی های عادی است که در هر اقتصادی اتفاق می افتد بنابراین نمی توان گفت رشد نقدینگی به خودی خود بد است، یعنی نمی توان کشور یا کشورهایی را مشخصا مورد اشاره قرار داد که نقدینگی در کشور آنها رشد نداشته باشد. مساله مهمی که منجر به ایجاد پیامدهایی از ناحیه رشد نقدینگی می شود افتادن فاصله جدی و بزرگی بین نرخ رشد اقتصادی و رشد نقدینگی است.
وی در این باره توضیح داد: در طی ده سال گذشته رشد اقتصادی در ایران نه تنها بیشتر نشده بلکه پسرفت داشته و رشدهای منفی را تجربه کرده است. در حالی که رشد اقتصادی را از دست دادیم و روز به روز سرمایه ها و نخبگان از کشور خارج شدند نقدینگی در حال رشد بود در حالی که با بررسی وضعیت رشد نقدینگی کشورهای توسعه یافته متوجه می شویم رشد نقدینگی آنها مصادف با رشد اقتصادی بوده است.
وی در این باره تصریح کرد: به بیان بهتر، به ازای یک درصد رشدی که در اقتصاد ایران ایجاد شده، نقدینگی بیست برابر رشد داشته است. ظرفی که نقدینگی در آن وارد شده تحمل این حجم از نقدینگی را ندارد یعنی در ظرفی که یک درصد جا دارد و رشد کرده بیست درصد نقدینگی ریخته شود سرریز می گردد و به مشکلاتی مثل افزایش نرخ تورم منتهی می شود.
علی اکبر لبافی کارشناس اقتصاد مقاومتی معتقد است: مشکل اصلی اقتصاد ما رشد نقدینگی نیست؛ بلکه رشد نقدینگی وقتی مشکل می شود که رشد اقتصادی متوقف شود، هنگامی که دولت عوامل موثر بر رشد اقتصادی را مهم نیانگارد و قوانینی منطبق با شرایط روز و مدیرانی نخبه و کاربلد نداشته باشد، رشد نقدینگی مشکل ساز می شود.
علی اکبر لبافی گفت: در شرایط سخت تحریمی با قوانین فرسوده و مدیران ناکارآمد نمی توان توقع داشت اقتصاد رشد کند، طبیعتاً قوانینی منطبق با شرایط روزباید داشته باشیم و افرادی که برای مدیریت های بزرگ انتخاب می کنیم باید جزء نخبگان و کاردانان ثابت شده باشند و با دنیا در بخش های مختلف اقتصادی ارتباط داشته باشند. مدیرانی هدفمند و برنامه محور که قادر به تحقق سیاست ها و برنامه های اقتصادی باشند، وقتی در بخش مدیریتی و بازوان اجرایی از چنین ظرفیتی استفاده نمی شود و بسترها مهیای رشد اقتصادی نیست نمی توان انتظار داشت سیل نقدینگی ویرانی ایجاد نکند.
علی اکبر لبافی معتقد است: اگر مسوولین بسترهای رشد اقتصادی را ایجاد کنند و نقدینگی را وارد این ظرف کنند تولید رونق می گیرد، اشتغالزایی می شود و بخشی از رفاه از دست رفته مردم بازمی گردد. هنگامی که از ظرفیت کارخانه ها و بنگاه های اقتصادی استفاده نمی شود و از ظرفیت بنگاه های موجود به درستی استفاده نمی کنیم، یعنی در سرمایه‌گذاری اسراف می کنیم، بدین معنا که یک بنگاه اقتصادی دردنیا طی شبانه روز نزدیک به بیست ساعت کار می کند در حالی که بنگاه اقتصادی در ایران با سرمایه گذاری های فراوان فقط پنج ساعت کار می کند، در چنین فرآیندی نمی توان انتظار داشت تولید فراوانی داشته باشیم که هم نیازهای داخلی را تامین کند و هم بخشی از تولید، صادر شود.
لبافی تصریح کرد: بنگاه های تولیدی ایران از کمترین ظرفیت خود استفاده می کنند چون مردم قدرت خرید ندارند و به دلیل گران تمام شدن قیمت کالای نهایی امکانی برای رقابت در بازارهای جهانی با کالای خارجی و سایر رقبا نداریم. در حالی که در کشورهای مختلف افزایش تولید به معنای کاهش قیمت است اما در ایران تولید کننده و صاحب کسب و کار هزینه بسیار بالایی به جهت استهلاک می دهد لذا رشد اقتصادی اتفاق نمی افتد.
علی اکبر لبافی کارشناس اقتصاد مقاومتی معتقد است: وقتی در زمستان گاز نداریم و برق کارگاه ها و واحدهای تولیدی در تابستان قطع می شود کاهش تولید منجر به بالا رفتن قیمت تمام شده کالا می شود پس توان یا اراده ای برای سرپانگاه داشتن تولید و بالا رفتن حاشیه سود تولید وجود ندارد که سرمایه ها و نقدینگی موجود وارد ظرف تولید شوند و رشد اقتصادی بیافرینند.
کارشناس اقتصاد مقاومتی معتقد است: در شرایط سخت امروز اقتصاد ایران که سرمایه ها چونان نخبگان و مغزها در حال فرار هستند یکی از اصلی ترین وظایف دولت و حاکمیت این است که از ظرفیت سرمایه ها و بنگاه های تولیدی موجود استفاده کند به طوری که با ضریب صددرصدی کار کنند یا حداقل به ظرفیت اسمی برسند در غیر این صورت سیل نقدینگی در نبود رشد اقتصادی، اقتصاد ایران را ویران می کند.
نظر شما