گروه اقتصاد کلان پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد مجید رضا حریری کارشناس و فعال تجارت خارجی و رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین در گفت و گو با رادار اقتصاد درپاسخ به این پرسش که به نظر شما عمده ترین دلایل افزایش فقر وجمعیت فقیر و آسیب پذیر ایران در دهه ۹۰ و ناتوانی دولتها در پایان دادن به این وضعیت چیست، گفت: اتفاقاتی که در دهه ۹۰ رخ داد پیامد اتفاقات بزرگتری بود که در دهه ۸۰ در اقتصاد ما ایجاد شده بود که بخشی از آن را می توان به یکسری عوامل بیرونی مثل تحریم های خارجی که در فقیرتر شدن مردم بسیار موثر بودند نسبت داد چرا که تحریمها وعدم فروش نفت به عنوان بزرگترین منبع درآمد ارزی کشور زمینه ساز کاهش بودجه دولت و افزایش فقر و فشار معیشتی به مردم و بخش تولید می شود.
وی در این باره افزود: وقتی تحریم می شویم و نفت نمی توانیم بفروشیم با توجه به اینکه فروش نفت یکی از اصلی ترین محل های درآمدی دولت است و فروش نفت است که بازار را رونق می دهد پس این موضوع در فقیرتر شدن مردم ایران بی اثر نبودهاست اما به نظر بنده از این موضوع مهمتر اتفاقاتی بود که از سال ۸۵ در کشور رخ داد و آنچه که در دهه ۹۰ پیش آمد نتیجه حکمرانی بود که از اوایل دهه ۸۰ توسط دولت احمدی نژاد اقتصاد ایران را وارد دروه ای از چالش های طولانی کرد که نتیجه آن افزایش فقر مردم بود.
وی به برخی از این مسائل اشاره کرد و گفت: آنچه که به نام خصوصی سازی صورت گرفت و مسائلی که منجر به تشکیل باندهای سازمان یافته فسادی شد که قدرت سیاسی آنها افزایش یافت را می توان یکی از مهمترین عوامل افزایش فقر مردم بخصوص در اواخر دهه ۸۰ عنوان کرد که از آن زمان کوچک شدن سفره مردم واز دست رفتن تولید آغاز شد تا در سال های بعد همین سیاست ها و رفتارهای غلط فقر را به اوج خود رساند.
مجید رضا حریری کارشناس تجارت خارجی و رئیس بازرگانی اتاق مشترک ایران وچین معتقد است: این اتفاق از آنجا عمدتا شکل گرفت که دهه ۸۰ دهه سیاست گذاری های غلط بود. به هر حال بخشی از دستاوردهای دهه ۹۰ و بخشی از تبعات منفی که در دهه ۹۰ پشت سر گذاشتیم را می توان به دولت قبلی و دولت وقت نسبت داد بنابراین می توان گفت با یک زنجیره پیوسته از رخدادهای اقتصادی مواجه شدیم که اگر در زمان دولتی اثرات منفی یا مثبتی روی اقتصاد و معیشت مردم باقی می گذارد مرتبط به دولتهایی است که در دهه ۸۰ اززمان آقای احمدی نژاد به بعد روی کار بودند.
مجید رضا حریری درباره چگونگی کوچک شدن سفره مردم وعوامل تاثیر گذار در آن گفت: سفره مردم از سال های ۸۹ به بعد کوچک شد و مردم آثار شدید سیاست های آن دوره را از سال ۹۴ به بعد احساس کردند اما در سال سال ۹۷ به دلیل تحریم های سخت امریکا و خروج ترامپ از برجام تشدید شد.
وی در خصوص آمارهای مرتبط با فقیرترشدن مردم ایران که توسط مراکز آماری داخلی و بانک جهانی منتشر شده گفت: احتیاجی به آمارهای بانک جهانی و منابع بین المللی و داخلی نداریم چرا که بهترین آمارها از دل سفره مردم بیرون می آید. وقتی مردم گرانی و فقیرترشدن وناتوانی در تامین نیازهای خود را با گوشت وپوست و استخوان لمس می کنند و رسیدن به رفاه اواخر ده ۷۰ و ۸۰ اینک برای مردم تبدیل به یک آرزو شده درصورتی که آن زمان نیز کشور مرفه ای نبودیم موید آن است که مردم بسیار فقیر شده اند.
وی در ادامه بحث خاطر نشان کرد: با اینکه بعد از پیروزی انقلاب کشور درگیر جنگ شد و به این دلیل منابع کشور دستخوش اتفاقات سیاسی، نظامی و امنیتی شد و به شدت آسیب دید اما بعد از جنگ در فرصت هشت ساله توانستیم خود را بیابیم چرا که اندازه اقتصاد ایران بسیار بزرگ است و کشور ما به صورت طبیعی و خدادادی ظرفیت های اقتصادی بسیار زیادی دارد بنابراین منابع به سرعت می توانند خود را بازسازی کنند اما بلای تحریم و آفت ناکارآمدی ما را وارد سیکلی کرد که حتی با روی کار آمدن یک دولت کارآمد و توانمند زمان قابل توجی می طلبد تا به دوران قبل برگردیم.
وی در خصوص موانع بزرگ پیش روی توسعه اقتصاد ایران گفت: بزرگترین مانعی که بر سر رشد اقتصادی کشور می بیینم بعد از سیاست خارجی و تحریم که ۶۰ درصد اشکالات مرتبط با این حوزه است را به ناکارآمدی مدیریتی داخل می توان ربط داد. اینجایی که به دولت سیزدهم اعتبار می دهیم به این خاطراست که معطل رفع تحریم ها نیست و دنبال راه هایی است که بدون توجه به تحریم کار کند اما نمی توان منکر این موضوع شد که تحریم ها اثرات زیادی روی تجارت خارجی و توسعه اقتصاد ایران به جا گذاشته است اما کاری که دولت در حوزه سیاست گذاری داخلی باید صورت درست و با قاطعیت انجام دهد ایجاد شفافیت در اقتصاد است.
مجید رضا حریری معتقد است: ایجاد شفافیت عامل لازمی برای برخورد با فساد مالی و برخورد سیستماتیک با فسادهای سازمان یافته است، وقتی فساد اقتصادی سازمان یافته است پس برخورد نیز باید سازمان یافته باشد لذا نیازمند شفافیت هستیم .
وی بیان داشت: اقتصاد شفاف و رقابتی و آزاد سه مولفه ای است که اگر دولت خواهان رشد اقتصاد و عبور مردم ایران از فقیر و فقیرترشدن هستند باید آن را با جدیت کامل در حوزه اقتصادی در دستور کار خود قارر دهد در غیر این صورت تحریم ها و باندهای فساد سازمان یافته قدرتمندی که درامور سیاسی اثر گذارند وضعیت اقتصادی ایران را بیش از این به مخاطره می کشند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: با اینکه همه دولتمردان شعار می دهند آماده مبارزه با فساد اقتصادی و باندهای فاسد هستند اما تا کنون در این حوزه عمل حداکثری دیده نشده است. متاسفانه باندهای سازمان یافته قدرتمند فساد مالی در قدرت سیاسی اثرگذارند لذا دولت ها باید با آنها برخورد کنند. در صورتی که با آنها برخورد نشود این باندها اجازه نمی دهند بنیان مناسبات مبتنی بر فساد اقتصادی برچیده شود و نمی توان دورنمای خوبی برای آینده مسائل اقتصادی، اجتماعی حتی امنیت کشور متصور شد.
نظر شما