به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از تجارتنیوز، وی در برنامهای تلویزیونی که از شبکه ۳ سیما پخش شد، سخن میگفت. گزیدهای از سخنان وی را در ادامه میخوانید.
-بازار سرمایه یکی از سالمترین بازارها برای جذب نقدینگی و سوق دادن آن به سمت تولید است. تولید در هر جامعه نشان از زنده بودن آن جامعه است. اکنون در کشور ما تا آن جا که خبر دارم، تنها ۳۳-۳۴ درصد از بودجه ۱۴۰۰ کشور ما از طریق مالیاتها تامین میشود در حالی که در تمام کشورهای دنیا ۹۸ درصد درآمدهای دولت برای کارهایی اجرایی از محل مالیات است. باید سعی کنیم در اسرع وقت، شرکتهای مخفی را که بازار را خراب میکنند، جمع کنیم.
-در بورس وقتی دولتها و صاحبان سرمایهها مداخله کنند، در این جا دولت باید دقیق شده و همبازی منافعطلبان نشود و با دقت عمل کند تا سرمایه مردم مصون بماند.
-دلیل اختلاف قیمتهای وحشتناک در ۱۰ سال گذشته و ۲۰ برابر شدن قیمت مسکن، گرایش به استفاده از مسکن به عنوان کالای بورسی است. ما باید تولید را با صرفه کرده و در دادن تسهیلات پولی و بانکی، تسهیلات را ارزان کنیم. ۷۵ درصد تسهیلات بانکها در دلالی است. اگر بانکها نمیتوانند همکاری کنند، بانکهای خصوصی جمع شوند. دولت باید بانکها مکلف به پرداخت پول به ساخت مسکن کنند.
– مسکن مهر، بد اجرا شد اما طرح بدی نبود و مردم را صاحب مسکن کرد. در آینده باید شرکتهای بخش خصوصی را مکلف به ساخت مسکن کنیم. البته در مساله دادن تسهیلات به مسکن که قبل انقلاب نیز باب بود، وزن افزایش قیمت زمین بر مسکن را از بین ببریم.
-اگر بتوانیم در دولت چهارسالهام کمی بحران آب را به عقب بیندازیم، مشکل بزرگی را حل کردهایم. در ایران شاهد ابر بحرانی در ورشکستگی آبی است. حضور من در استان لرستان، من را مجبور به دیدن شکل ملموس کمبود آب کرد. البته نباید تسلیم این قضیه شویم.
-ما آب بسیار زیادی حدود ۷۰ درصد را در کشاورزی از دست میدهیم. اگر بتوانیم در دولت چهارسالهام کمی بحران را به عقب بیندازیم، مشکل بزرگی را حل کردهایم و یکی از راههایش شیرین کردن آب در بندرعباس، چابهار و … است.
-بگذار یم جوانان زندگی خودشان را کنند؛ اگر این راه را بر جوانان باز نکنیم، آنها از گذشته و دینشان فاصله میگیرند.
-اگر ما در شهرکهای صنعتی، اشتغالی راه بیندازیم، مثلا ۷ میلیون نفر یا بیشتر را در نظر بگیریم، ۷۰ درصد آنها یعنی حدود ۵ میلیون نفر از آنها بیکار هستند. در این شهرک، سولههایی وجود دارد که رد آن هم برق و هم ماشینهایی وجود دارند که مشغول به تولید هستند که به آنها اسامای میگویند که واحدهایی کوچک و متوسط هستند. موارد نیاز روزمره زندگی در این اسامایها تولید میشوند جز صنایع بزرگ مانند فولاد و پتروشیمی که اینها اسامای نیستند.
-اگر رانت و شفافیت اطلاعرسانی نشوند، فساد به وجود میآید. برای مثال اگر اطلاعات قیمتهای قیمت ارز، بازار و…. شفاف نباشد، یا حتی جالب است من شنیدم ۳۵ هزار خودرو به کشور وارد شده و در گمرک است که تردید نکنید قطعا در آن فساد وجود دارد.
-کشوری که تمام قوانین ورود خودرو را ممنوع کرده است دچار بیماری فساد میشود. مثلا آن فردی که ۳۵ هزار خودرو وارد میکند مطمئناً از قانونی که ممکن است مدتی بعد از آن اجرا شود، خبر داشته است و با حساب و کتاب آن کار را کرده است و اگر نه چه کسی ۳۵ هزار خودرو وارد گمرک میکند تا در آن جا خاک بخورد؟ به امید روزی که از گمرک خارج شود؟ این نمونه رانت اطلاعاتی است.
-مورد دوم رانت اقتصادی است که مانند اطلاع از قیمت ارز عمل میکند. مشاهده کردیم که ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی چه بلایی سر کشور آورد! این ارز متعلق به مردم است. هنگامی که کاری رانتی باشد، تمام مدیران و… را آلوده میکند.
– اگر ریشههای رانت را برداریم، اتوماتیکوار زمینههای فساد از بین میرود و آن درصد باقیمانده از فساد، با استفاده از نهادهای مردمی و بازکردن روزنامهها برای آن که هرچه میخواهند بنویسند و نشر دهند، اصلاح میشود.
نظر شما