به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد  علی رحمانی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، افزود: متوسط تقسیم سود در آمریکا ۳۰ درصد است، یعنی ۷۰ درصد سود شرکت‌ها دوباره سرمایه گذاری می‌شود و حتی شرکت‌هایی ۳۰ سال تقسیم سود نکردند و در صنعت "آی تی" دائم سرمایه گذاری و افزایش سرمایه داشتند و کسی دنبال تقسیم سود نبود، اما در بورس ما همه دنبال تقسیم سود هستند و برعکس شرکت‌ها از بانک‌ها وام می‌گیرند و سود تقسیم می‌کنند.

وی گفت: بر روی موضوع تشکیل سرمایه، کمتر کار شده و بیشتر بر روی بازار سرمایه کار شده و بیشتر نگران بازار بودیم در حالی که بزرگترین و معتبرترین بورس دنیا هدف اولش را آگاهی بخشی و حمایت از سرمایه گذار می‌داند و هدف دوم خود را تشکیل سرمایه قرار داده است.
مدیرعامل سابق بورس اوراق بهادار تهران افزود: سال‌های طولانی است که سرمایه گذاری در بخش دولتی و خصوصی افت کرده، چون سازوکارهای لازم را نداریم و حتی بانک‌ها هم حریف طرح‌های بزرگ نمی‌شوند مگر به آن‌ها تکلیف شود، در بازار سرمایه با این حجم نقدینگی می‌تواند خیلی موثرتر در موضوع تولید، اشتغال و تامین مالی باشد

تاکنون از ظرفیت بازار سرمایه درست استفاده نشده و نمی‌شود

آقای رحمانی گفت: باید برندهایی داشته باشیم که مردم به آن‌ها اعتماد کنند، البته همیشه تفریط و افراط کردیم، گفتیم بانک‌ها از سرمایه گذاری در املاک و مستغلات خارج شوند در حالی که گروه‌های اقتصادی قابل اعتماد باید در بازار باشند.
وی افزود: فرصت‌های زیادی داریم، اما خام فروشی می‌کنیم که درست نیست و می‌توانیم با سرمایه گذاری شغل ایجاد کنیم.

این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: تاکنون از ظرفیت بازار سرمایه درست استفاده نشده و نمی‌شود.

آقای رحمانی گفت: مردمی که هیچ تجربه و آگاهی نداشتند وارد بازار شدند و فکر می‌کردند هر سهمی بخرند ۵۰ تا ۱۰۰ درصد سود می‌کنند، البته در مدت زمانی این طور بود در این زمان باید فعالیت صندوق‌های سرمایه گذاری را تسهیل می‌کردیم.

وی افزود: هیچ ایرادی ندارد که بخشی از عرضه‌های اولیه را به صندوق‌های سرمایه گذاری بدهیم تا مردم از این طریق وارد بورس شوند.

مدیرعامل سابق بورس اوراق بهادار تهران، به کشور اندونزی که جمعیتی دو برابر کشور ما دارد اشاره کرد و گفت: ۱۰ درصد از مردم اندونزی سرمایه گذاری مستقیم در بورس دارند و ۹۰ درصد از طریق صندوق‌ها وارد بورس می‌شوند، در آمریکا نیز نهادهایی هستند که پول‌های خرد مردم را جمع و سرمایه گذاری می‌کنند یعنی همه سرمایه گذاری از طریق نهادهای حرفه‌ای انجام می‌شود.

خوب است که حقیقی‌ها وارد بازار سرمایه شوند

آقای رحمانی افزود: خوب است که حقیقی‌ها وارد بازار سرمایه شوند، به شرط این که سهم درستی بخرند، اتفاقی که در بورس افتاد فشار نقدینگی بود که قیمت‌ها را بالا برد، البته قسمتی از افزایش قیمت‌ها درست بود خیلی‌ها انتظار دلار ۲۵ تا ۳۰ هزار تومانی داشتند که اتفاق افتاد.

وی گفت: بورس یک بازار بلندمدت است و مسئولان بورس باید به آینده این بازار فکر کنند، یک مشکل ما درباره جهش غیرقابل کنترل بازار سرمایه بازارپذیری سهام است.

این استاد دانشگاه در ادامه افزود: در دوره‌ای که من در بورس تهران بودم، تمام فکرم پذیرش شرکت‌های بزرگ بود، چون سهام قابل توجهی وارد بورس می‌شود و عرضه و تقاضا شکل می‌گیرند، وقتی شما یک شرکت کوچک را وارد بازار می‌کنید سهام آن کم است و به راحتی قابل دستکاری است.

آقای رحمانی گفت: از استانداردهای بورس این است که برای ثبات بازار باید ساختار مالکیت درستی داشته باشد، باید اندازه شرکت قابل توجه و سهمی که در دست مردم است بازارپذیر باشد.

وی افزود: قبلا شرکت‌های کوچک وارد فرابورس می‌شدند که بورس تهران آن را با دو هدف شکل گیری بازار بدهی و تامین مالی شرکت‌های کوچک و متوسط طبق قواعد متفاوت، تاسیس کرد.

شرکت های بزرگ راحتر معامله می شوند

مدیرعامل سابق بورس اوراق بهادار تهران گفت: الان یک شرکت کوچک و متوسط با سرمایه ۵ یا ۱۰ میلیارد تومان با قواعدی معامله می‌شود که شرکت‌هایی با دو هزار میلیارد تومان سهم شناور معامله می‌شوند، بنابراین شرکت‌های بزرگ را، چون سهام بیشتری دارند راحت‌تر معامله می‌شوند.

آقای رحمانی افزود: در دوره من ۱۰۰ شرکت از بورس اخراج شدند، مثل یک شرکت دارویی که در بورس پذیرفته شده بود، ولی سهامش را به مردم نمی‌فروخت و فقط از یک معافیت مالیاتی استفاده می‌کرد.