بخاطر عملکرد سال گذشته دولت بازار نگاه "بزن در رویی" پیدا کرده است/زخم ۱۵ ماهه بازار سرمایه درمان نشد/ بورس عقب افتادگی خود را جبران می‌کند/دولت بازار را به حال خود رها کرده است

گروه بورس پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد؛ تامین مالی از بازار سرمایه به سه حوزه مجزا تقسیم می‌شود، یکی از آنها تامین مالی سرمایه‌ای است؛ جایی که منابع مالی به شکل سرمایه جدید وارد فعالیت اقتصادی بنگاه‌های تولیدی کشور می‌شود.در بازار سرمایه این امکان از طریق مکانیسم افزایش سرمایه، عرضه اولیه شرکت‌ها و تشکیل شرکت‌های سهامی عام جدید به وجود می‌آید.

حسین زمانی تحلیلگر و کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با زهرا فعله گری خبرنگار رادار اقتصاد اظهار کرد: بازار سرمایه و بانک دو بال تامین مالی در کشور است که در سراسر دنیا بازار سرمایه به عنوان بزرگ ترین بنگاه اقتصادی در این زمینه ایفای نقش می کند.

زمانی ادامه داد: در کشور ما به درستی از این ابزار استفاده نمی‌شود و در سال گذشته نیز دولت حسن روحانی سهام دولتی را با قیمت‌های گزاف به فروش رساند و این موضوع باعث شکل گیری بدبینی و بی اعتمادی در بازار سرمایه شد.

وی تشریح کرد: از ریزش سال گذشته تا کنون حدود ۱۵ ماه می‌گذرد اما کماکان شاهد ترس سهامداران و بی اعتمادی در بازار هستیم. به اصطلاح عامیانه بازار نگاه "بزن در رویی" پیدا کرده است. سهامداران حقوقی و شرکت‌ها نیز اقبال چندانی نسبت به سرمایه گذاری نشان نمی‌دهند. با وجود چنین شرایطی نمی توانیم انتظار استفاده از کارکرد تامین مالی بازار سرمایه را داشته باشیم و این موضوع به حاشیه می‌رود.

این تحلیلگر بازار سرمایه معتقد است؛ سیاست‌های اشتباه دولت قبلی یکی از مهمترین و اصلی‌ترین عامل در برهم خوردن توازن و بروز مشکلات فعلی بخصوص درمورد سرمایه‌گذاری در بستر بازار سهام بوده و جبران این موضوع و تحقق ایده‌آل‌های بازار سرمایه تنها مبتنی بر بازگشت اعتماد سهامداران است. دولت نیز نسبت به این مهم مسئول بوده و باید با حمایت‌ها و اقدامات کارشناسی، تعادل را در بازار برقرار کند.

وی مطرح کرد: متاسفانه با وجود رکود تورمی درفضای جامعه و همچنین تورم حدودا ۵۰ درصدی در ۶ ماه نخست سال، بازار سرمایه رشد چندانی نداشته است. هرچند که این عقب افتادگی خود را جبران خواهد کرد اما دیدگاه عموم مردم این است که دولت بازار را به حال خود رها کرده است.

زمانی بیان کرد: حمایت از بازار سرمایه به معنای "خشک کردن سهام" و خریدهای بی‌منطق نمادها نیست بلکه دولت باید نگاه عمیق‌تری به آن داشته باشد. به طور مثال در بحث قیمت‌گذاری‌های دستوری، اهالی بازار سرمایه و سهامداران که مالکان اصلی هستند بیشترین زیان را متحمل می‌شوند و دولت باید برای حمایت از بازار سهام و بهبود شرایط کلی اقتصادی از این دسته اقدامات دست بکشد.