به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از بورس نیوز، هر از چندگاه سیاست گذاران تصمیماتی اتخاذ میکنند که منافع فعالان بازار سرمایه در آن لحاظ نشده است. این موضوع از مهمترین ریسکهایی است که بازار سرمایه ما را تهدید میکند. اگر چه متولیان بازار سرمایه خصوصاً رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در اینگونه موارد نامهنگاریهای انجام میدهد، اما از نگاه سهامداران واکنش سازمان بورس و اوراق بهادار و شورای عالی بورس به عنوان حامیان این بازار، به اندازه کافی جدی و رضایت بخش نبوده است.
مهدی عباسی تحلیلگر شرکت سرمایه گذاری اوان تهران در این خصوص بیان کرد: در بازار سرمایه همواره در مورد ریسکهای سیستماتیک و غیر سیستماتیک صحبت شده است. وقتی صحبت از ریسک های سیستماتیک مطرح است، بخشنامه های شبانه و تصمیمات این چنینی که موجب ترس و ریسک در کلیت بازار سرمایه ما شده را نیز شامل می شود. با این مقدمه اگر بخواهیم در خصوص عکس العمل رگولاتور بازار سرمایه خصوصاً ریاست سازمان بورس و اوراق بهادار به عنوان مسئولین رگولاتور صحبت کنیم، قطعاً یک نامه نگاری ساده و صرفاً از سر باز کردن، جوابگوی این داستان نیست و نتیجه آن مشابه جوابیه ای خواهد بود که از سوی صمت و بصورت کاملا تحقیرآمیز ارسال شد که به نوعی گویا دیگران تحلیل و درکی از شرایط ندارند و فقط آقایان سیاستگذار صحیح عمل می کند! جالبتر آنکه سیاستگذاران ما در چنین مواقعی خود را با سایر کشورهای دنیا قیاس می کنند و اگر دقت کنید از یک سو ادعا دارند اقتصاد ما، اقتصادی منحصر به فرد بوده و قابل قیاس با اقتصاد غرب نیست و از سوی دیگر در تصمیم گیری ها، برای اثبات صحت اظهارات شان، به نتایج تصمیمات کشورهای غربی و شرقی استناد می کنند!
این کارشناس بازار سرمایه در ادامه اضافه کرد: بخش زیادی از مشکلات بازار سرمایه در سال های اخیر، به علت ضعف متولیان این بازار در حمایت قاطعانه از منافع سهامداران و ذینفعان بازار سرمایه بوده است. در بازارهای مالی هر شخصی به منفعت خود می اندیشد. دولت به سبب کسری بودجه به هر ریسمانی برای تامین مالی چنگ می زند. رگولاتور این بازار که هم از بازار سرمایه ارتزاق میکند و هم این بازار را مامنی برای خود می داند، باید به نوعی تصمیم گیری و نقش آفرینی کند که سیاستگذاران به خود اجازه ندهند بازار سرمایه را به عنوان بخش مهم و قابل توجهی از اقتصاد کشور، متشنج کنند. اما عملکرد سازمان بورس و اوراق بهادار به عنوان نهادی که مدیران آن از سوی همین سیاست گذاران تعیین میشوند، صرفاً حرکتی است برای ساکت کردن صدای سهامداران؛ وگرنه اگر قرار بود چنین تصمیماتی اتخاذ نشود، از همان شروع کار از اتخاذ چنین تصمیماتی ممانعت به عمل میآمد.
عباسی در پاسخ به منتقدانی که معتقدند باید منافع اکثریت به منافع اقلیت ترجیح داده شود و سهامدارانی که از تصمیمات سیاست گذاران متحمل ضرر و زیان میشوند، اقلیتی ناچیز هستند؛ گفت: باید این نکته را در نظر داشت که بازار سرمایه، دماسنج اقتصاد کشور است؛ چرا که بهترین و بزرگترین شرکت ها و بنگاه های اقتصادی کشور که عملکرد مطلوبی داشتهباشند، در این بازار پذیرش می شوند و سهام شان مورد معامله قرار می گیرد. در جایی که این شرکت های بزرگ، عملکرد خوبی نشان ندهند و از تصمیمات سیاستگذاران متضرر شوند، باید این شرایط را به کل اقتصاد کشور تسری داد. بنابراین سیاست گذاران که تصمیمات اینچنینی اتخاذ میکنند و مدعی هستند با تصمیمات شان منافع اکثریت به منافع اقلیت سهامدار ترجیح داده شده یا به دنبال عوام فریبی هستند و یا اصلاً شناختی از اقتصاد ندارند و بی سواد هستند.
تصمیماتی که روی بازار سرمایه تاثیرگذار بوده، کل اقتصاد کشور را تحت تاثیر قرار می دهد و موضوع صرفاً سودآوری یک شرکت بورسی خاص نیستکه ادعا کنیم منافع سهامداران از ارجحیت برخوردار نبوده و منافع مردم در اولویت است. ضمن اینکه با اتفاقات سال ۹۹ و دعوت دولتمردان از مردم برای حضور در بازار سرمایه و نیز عرضه سهام عدالتی که عمدتاً در اختیار اقشار آسیب پذیر و ضعیفتر جامعه قرار گرفت؛ بیش از ۳۷ میلیون کد بورسی در بازار سرمایه داریم. این ادعاها کاملاً عوام فریبانه بوده و بعضی سیاستگذاران دقیقا برعکس آنچه ادعا دارند، عمل می کنند و منافع عده ای خاص را که در همه جای دنیا از آنها به عنوان مافیا یاد می شود، تامین کرده اند. باید دید آقایانبه دنبال تامین منافع چه کسانی هستند و به واسطه چه برنامه هایی چنین عملکردی داشته اند. چه بسا در سالهای آتی که بسیاری از اسناد از طبقهبندی خارج میشود، دست خیلی از این افراد رو شده و شاهد رسوایی خیلی از تصمیمگیرندگان باشیم.
نظر شما