گروه بورس پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، آلبرت بغزیان اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت و گو با رادار اقتصاد بخشی از دلایل چالش های موجود در بورس را مورد تحلیل قرار داد ودر این باره گفت: برای ارائه راهکار درست در رفع تنش های دائمی که بورس ایران تجربه می کند باید دلایلی که تاثیرات منفی روی بورس می گذارند به صورت ریشه ای شناسایی شوند تا بتوانیم بخشی از مشکلاتی که گویا پایانی بر آن وجود ندارد، حل و فصل کنیم.
وی در این باره خاطر نشان کرد: با توجه به افزایش تورمی که منجر به بالا رفتن قیمت همه کالاها و اجناس شده، به طوری که نرخ سوزن تا خودرو را افزایش داده چگونه می توان باور کرد کارخانه ای که نرخ کالایش افزایش یافته و سود بیشتری کسب می کند، شرکتی که به دلیل تورم قیمت تجهیزاتش بالای رفته و ارزش جایگزینی بالایی دارد مدام در حال کاهش سهام باشد؟ قطعا این موارد جای تامل دارند و دستکاری شده اند، ضمن اینکه ماهیت عرضه و تقاضا در اقتصاد و تجارت مشخص است و هر گونه دست کاری در آن کاملا مشخص می کند پشت هر مساله ای چه بازی و هدفی پنهان شده است.
وی درباره این موضوع که دولت به چه علت نمی تواند مشکلات بورس را حل کند، گفت: با اینکه دولتی ها به مشکلات و چرایی وقوع تکرار مسائل بورس واقف هستند اما همواره دنبال جای دیگری برای حل مشکلات هستند. مثل این است که شما کلیدتان را در اتاق گم کرده باشید اما چون اتاق، چراغ ندارد در راهرویی که چراغ دارد ونور کافی، دنبال کلیدی باشید که درون اتاق جا گذاشته اید!
استاد اقتصاد در این باره تصریح کرد: مثل روز مشخص است کلید حل مسائل و مشکلات بورس کجاست؟ دولت نباید بیراهه برود و جای دیگری غیر از بورس به دنبال حل این مشکل باشد، چرا که حتما راه حل اینجاست، در قسمت تاریک بورس یعنی عرضه است.
آلبرت بغزیان کارشناس اقتصادی ومالی خاطر نشان کرد: این خاصیت بورس است که عده ای عرضه کننده و عده ای متقاضی خرید هستند. در یک طرف این ماجرامردم عادی ودر آن سوی کارزار، گروهی کارگزار و سهامدارن عمده اعم از نهادها، حقوقی ها وحقیقی های بزرگ و دفاتر کارگزاری شرکت های بورسی قراردارند که اتفاقا گروه دوم به خاطر منافع بزرگتر خود باید نسبت به آینده بورس و سهام خود حساس باشند. به این معنا که اگر بورس دستکاری شود و این دستکاری از سوی خود آنها نباشد اتفاقا آنها باید نسبت به مسائل نگران کننده بورس معترض شوند مثل بانکی ها و فولادی ها. حال اینکه در ریزش سهام بانکی ها و فولادی ها سهامداران عمده اعتراض نمی کنند؛ بلکه مردم عادی یا همان سهامدارن جزء و کسانی که سهم کمی در بازار دارند معترض می شوند.
وی درپاسخ به این سوال که چرا سهامداران بزرگ معترض نمی شوند، گفت: به این دلیل سهامداران بزرگ معترض نمی شوند، چرا که آنها خود بازیگران اصلی بازار سهام به شمار می روند. بازاری که به واسطه بازیگرانش هر روز در حال بالا بردن و پایین آوردن های خود خواسته است قطعا توسط دولت جمع نمی شود؛ هر چند اگر دولت بخواهد می تواند بازیگران متخلف بازار را شناسایی و مورد پیگرد قضایی قرار دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این باره گفت: اتفاقا دولت باید این افراد را پیدا کند و به سزای عمل خود برساند. کسانی که با الگوریتم ها بازی می کنند و ربات در سیستم سفارش می گذارند. آنهایی که با حجم مبنا و دامنه نوسان بازی می کنند. افرادی که هم در رشد منفی و رشد مثبت برنده هستند، افرادی که یک روز سهام را ارزان می کنند، می خرند و روز بعد می فروشند. کسانی که نمی دانند سهام فردا پایین می آید خریدار سهم هستند و فروشندگان کسانی هستند که فکر می کنند بازار در حال ریزش است. دولت در این بازار نباید جای اشتباهی دنبال مقصر بگردد، درحالی که به سادگی می تواند در سیستم سفارش گذاری، صف خرید و فروش های مصنوعی را پیدا کند. در این موضوع شکی نیست که رئیس بورس، بازیگران اصلی و ذی نفعانی که از بورس ارتزاق می کنند را می شناسد و به خوبی می داند در این بازار چه خبر است! اما جرات،جسارت وانگیره ای برای مقابله با این افراد ندارد، ضمن اینکه خود نیز ذی نفع این بازار است.
وی در پایان گفت و گو در خصوص راهکارهای حمایتی از بورس که راه به جایی نمی برد، گفت:به عنوان مثال، صندوق حمایت از بورس دایرمی کنند، در حالی که لطف و ویژگی بورس به نوسانی است که در بورس به صورت طبیعی ایجاد می شود نه به صورت سیستم سفارش های مصنوعی که متاسفانه در ایران این موضوع دستکاری شده است. ضمن اینکه دولت با ۱۰ یا ۲۰ هزار میلیارد تومان نمی تواند از بورس حمایت کند این رقم ها قطعا خنده دار است.
نظر شما