گروه بورس و بازارهای مالی پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، هوشنگ شجری کارشناس و تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و گو با رادار اقتصاد در خصوص اهمیت پیش بینی پذیری اقتصادی و تاثیر این مولفه بسیار مهم در فراز و فرودهای بورس گفت: پیش بینی پذیر بودن اقتصاد کشور اولین موضوع تاثیر گذار بر رونق یا افت بورس و بازار سرمایه است. تمامی معامله گران و سهامداران در بورس و بازار سرمایه براساس پیش بینی های اقتصادی اقدام به خرید، فروش و معامله می کنند.
وی در این باره گفت: بخش مهمی از پیش بینی های بورس و بازار سرمایه تحت تاثیر جو روانی است که در جامعه در بخش های مختلف اعم از اقتصادی تا سیاسی وامنیتی حاکم است. به همین خاطر در وضعیت آشفته سیاسی و اجتماعی و بحران های سیاسی در درجه اول و بحران های مالی و اقتصادی به عنوان دومین و سومین عوامل تاثیر گذار بر روند منفی بورس، بازار سرمایه تکانه های منفی شدیدی را تجربه می کند.
هوشنگ شجری در ادامه خاطر نشان کرد: با این تعریف می توان دریافت چرا بورس و بازار سرمایه ایران در سال های اخیر به دلیل عدم پیش بینی پذیری مساله لغو تحریم ها، کاهش تنش های بین المللی و برقراری ارتباط مطلوب تجاری و سیاسی با دنیا افت های شدیدی تجربه کرده است.
استاد اقتصاد بیان داشت: در وضعیت های بحرانی غیر قابل پیش بینی، پول واقعی از بورس خارج می شود، بنابراین تثبیت یا بهبود بازار بورس وابسته به کنترل شرایط روانی حاکم بر جامعه است. اگر دولت از نظر سیاسی و اقتصادی به جامعه اطمینان تزریق نکند با سایر ابزارها به صورت تصنعی و دستوری نمی تواند در اقتصاد کاری ازپیش ببرد. بنابراین عوامل موثر بر خروج سرمایه از بورس وسیع تر از دلایلی است که گاهی مسوولین بدان اشاره می کنند.
هوشنگ شجری در ادامه بحث با مهم خواندن جلب اعتماد سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در بورس و بازار سرمایه گفت: اعتماد سازی در بازار سرمایه که نیاز به جذب سرمایه دارد اولین مولفه مهم رونق زاست. از آن سو، از بین رفتن اعتماد مردم به تصمیم گیران و سیاست های اقتصادی و سیاسی آنها به عدم جذب سرمایه منتهی می شود چرا که مساله اعتماد از مولفه های مهم شرایط روانی جامعه است.
وی افزود: در صورت عدم جلب اعتماد مردم، سقوط شاخص های بورس حتمی است. عدم اعتماد مردم به سیاست گذاران و سیاست هایشان نه تنها بورس، بلکه جو روانی حاکم بر جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد به طوری که با هر سقوط اقتصادی و شاخص های بورس، وضعیت به مراتب بدتر از گذشته می شود و اعتماد به سرمایه گذاری در فضای پر تنش اقتصادی از بین می رود.
استاد اقتصاد در خصوص بازگشت بورس ژاپن به وضعیت عادی بعد از سقوط ناگهانی در سال 1999 گفت: با وجود اینکه در اواخر سال 1999 بورس ژاپن به صورت ناگهانی سقوط کرد به طوری که شاخص کل از حدود 16 هزار واحد به 4 هزار واحد نزول یافت اما اعتماد مردم به مسوولین و تصمیم گیری های اقتصادی باعث بازگشت به وضعیت عادی شد به طوری که به تدریج شاخص رشد کرد درحالی که در ایران مسوولین قادر به اعتماد سازی نیستند، همین موضوع زمینه را برای خروج سرمایه مهیا می کند.
هوشنگ شجری استاد اقتصاد در خصوص تاثیر نرخ بهره بانکی بر خروج سرمایه از بورس گفت: بخشی از سیاست گاری های بانک مرکزی در فرار سرمایه از بورس موثر است اما در شرایط فعلی تاثیر محدودی دارد چرا که بانک مرکزی نرخ بهره را برای سپرده های یک ساله افزایش نداده اما برخی بانکها به صورت غیر قانونی نرخ بهره خود را افزایش داده اند تا سپرده بیشتری جذب کنند.
وی در ادامه بیان داشت: ارتباط بازارها با یکدیگر و افزایش نرخ بهره باعث خروج پول از بازار سرمایه می شود اما در شرایط فعلی افزایش یکی دو درصدی نرخ بهره بانکی عامل مهمی در خروج پول از نظام بانکی نیست چرا که انتظار مردم از سود آوری بورس بالاتر است. در کل سیاست انقباضی پولی برای کنترل حجم پول در جامعه می تواند روی بورس تاثیر بگذارد.
نظر شما