به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در مورد وضعیت تجاری ایران و چین در سال گذشته اظهار کرد: کاهشی که تجارت خارجه ما در سال گذشته داشته در ۱۰ یا ۱۲ سال اخیر بی‌سابقه بوده است. یعنی از نظر حجم تجارت خارجی ما به اواسط دهه ۸۰ بازگشته‌ایم که بخش مهمی از این موضوع هم به علت تحریم‌های سنگین در سال ۹۹ و کاهش فروش نفت بود. طبیعتا در این شرایط ارز لازم برای واردات را نیز نمی‌توانیم تامین کنیم.
وی افزود: اوایل سال گذشته نیز مسأله شیوع کرونا و غافلگیری جهان در برابر آن به وجود آمد که باعث شد تقاضا برای مواد اولیه به شدت در جهان کاهش یابد. همه این عوامل دست به دست هم داده‌اند.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور گفت: سال ۹۹ ما کمی بیش از ۳۰ میلیارد دلار صادرات غیرنفتی داشته‌ایم. میزان دقیق صادرات نفتی هم از آنجا که محرمانه است مشخص نیست اما بسیار کم شده است. میزان واردات هم که در سه سال گذشته روند کاهشی داشته یا دست کم افزایشی نداشته است.
وی خاطرنشان کرد: در نتیجه وقتی مجموع تجارت بین‌المللی و فرامرزی ما کوچک می‌شود سهم ما از تجارت با چین هم کاهش می‌یابد بطوریکه در ۱۵ یا ۱۶ سال گذشته ایران و چین به این اندازه تجارت کم با هم نداشتند. طبق آمار تا پایان سال ۲۰۲۰ حجم مبادلات ایران و چین حدود ۱۶ میلیارد دلار بود که با احتساب فروش غیررسمی نفت باز هم به ۲۰ میلیارد دلار نمی‌رسد. در صورتی که سال ۲۰۱۴ حجم مبادلات دو کشور به ۵۱.۸ میلیارد دلار رسیده بود. یک بخشی از آن مربوط به این است که نمی‌توانیم نفت بفروشیم و بخش دیگر هم به علت کاهش قیمت نفت است.
حریری با تاکید بر نقش مهم سیاست بر اقتصاد ایران بیان کرد: از آنجا که اثرات سیاست از جمله سیاست داخلی و به خصوص سیاست خارجی در اقتصاد ما بسیار زیاد است، اقتصاد ما قابل پیش‌بینی نیست. سال آینده از یک سو در سیاست خارجه ما چشم‌انداز تعیین تکلیف با آمریکا را داریم و از سوی دیگر در سیاست داخلی انتخابات ریاست جمهوری را پیش رو داریم. این دو موضوع اقتصاد ما را به شدت تحت تأثیر قرار داده و غیرقابل پیش‌بینی می‌کنند.
وی افزود: امیدوار هستیم که با توجه به روند مثبتی که در حل مشکل با آمریکا دیده می‌شود و اینکه اقتصاد دنیا یاد گرفته که با بیماری کووید ۱۹ چگونه کنار بیاید و همینطور افزایش قیمت نفت و پیش‌بینی‌های غیرکاهشی در مورد آن؛ باعث می‌شود که امیدوار باشیم سال آینده سال بهتری برای اقتصاد ما نسبت به سال ۹۹ باشد.
حریری در پاسخ به سوالی در مورد نقش شروع و مقابله زودهنگام چین با بیماری کرونا در وضعیت تجاری این کشور گفت: ما سهم و جایگاه چندانی در اقتصاد چین نداریم که بگوییم چون وضعیت چین در دوران کرونا با رشد همراه بوده روی تجارت ما تاثیر مثبت بگذارد. چین ۱۷ درصد از اقتصاد دنیا را تشکیل می‌دهد اما در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت ۰.۳ اقتصاد جهان در اختیار ایران است.
وی افزود: چین تنها کشوری بود که سال گذشته رشد اقتصادی بالای سه درصد داشت، رشد همه کشورها منفی بود. برای سال جاری میلادی هم رشد ۸ درصدی برای اقتصاد چین پیش‌بینی می‌شود اما از آنجا که ما سهم چندانی از آن نداریم این موضوع چندان به ما مربوط نمی‌شود.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین همچنین با اشاره به برنامه همکاری ایران و چین گفت: برنامه جامع همکاری ۲۵ ساله در سال ۱۴۰۰ می‌تواند به توافق طرفین برسد و دو طرف آن را به عنوان برنامه جامع همکاری بپذیرند. اما پذیرش یک برنامه به معنای تاثیر اقتصادی فوری آن نیست چراکه این برنامه باید در حوزه‌های مورد توافق به پروژه‌های تقسیم شود، برای این پروژه‌های معین قرارداد بسته شده و عملیاتی شود. اما رسیدن به یک تفاهم در مورد یک برنامه جامع بلندمدت همکاری بین ایران و چین در سال جاری محتمل است.
نظر شما