گروه صنعت صنعت و بازرگانی پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، ممنوعیت ورود لوازم خانگی به کشور که از بحث دلارهای نفتی بلوکه شده ایران در کره جنوبی و عدم آزاد سازی ارزها و جایگزینی لوازم خانگی به جای آن و نامه تولید کنندگان لوازم خانگی برای حمایت هر چه بیشتر از این صنعت نوپای به رهبر معظم انقلاب شروع شد، موضوع مهمی است که کارشناسان تحقق این موضوع را به شرط رشد و ارتقای کیفیت وصادراتی شدن لوازم خانگی ایران را منوط به تحقق چند پیش شرط می دانند، مبادا به سرنوشتی دچار شود که امروز صنعت خودروسازی کشور بدان مبتلاست. بیژن عبدی اقتصاد دان و تحلیلگر مسائل اقتصادی در اینباره به رادار اقتصاد توضیح داده است.
بیژن عبدی اقتصاددان و تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و گو با رادار اقتصاد در خصوص نگرانی بابت توسعه و ارتقای کیفیت صنعت لوازم خانگی تولید داخلی و تشابهاتی که بین این صنعت و صنعت خودروسازی در روزهای گذشته مورد اشاره قرار گرفته، گفت: وقتی موضوع ممنوعیت واردات لوازم خانگی مطرح شد نگرانی هایی بابت گرفتار شدن این صنعت به سرنوشت صنعت خودروسازی در بین مردم و کارشناسان اقتصادی برجسته شد. برای اینکه این موضوع بررسی شود باید این مساله به صورت واقع بینانه ای ریشه یابی شود که چرا صنعت خودروی کشور رشد نکرد؟ برای این منظور باید مروری داشته باشیم به چرایی صنعتی شدن و رشد صنعتی کشوری مثل چین که در حال حاضر قدرت اقتصادی دوم جهان به شمار می رود و حتی از کشورهای صنعتی مثل انگلستان، آلمان و فرانسه که کشورهای تاپ صنعتی اروپا هستند پیشی گرفته است. برای این منظور باید بررسی شود دلیل رشد و توسعه صنایع این کشور چیست؟
وی در این باره تصریح کرد: واقعیت این است کشوری مثل چین علی رغم اینکه برخی تلاش می‌کنند اینگونه وانمود کنند که رشد و توسعه اقتصاد و صنعت چین به خاطر پیروی از سیاست بازار است، اما به صراحت می توان گفت این توجیه صرفا یک دروغ محض است. چرا که چین با یک نظام حمایتی متمرکز دولتی در همه رشته ها زمینه های رشد قابل توجه صنایع خود را در بخش های مختلف از صنعت خودرو تا لوازم خانگی، موبایل، لوازم دیجیتال، هواپیما، ماهواره و سایر فناوری‌ها ایجاد کرد. بنابراین حمایت های منطقی، توام با برنامه ریزی و هدف گذاری شده عامل اصلی رشد صنعت چین است.
کارشناس اقتصادی در این باره خاطر نشان کرد: وقتی از حمایت دولت از صنایع مختلف گفته می شود همه حمایت را به معنای دادن بودجه از سوی دولت تصور می کنند در حالی که اینگونه نیست. اگر قرار است رشد و توسعه صنعتی در کشور اتفاق بیفتد مثلا در بخش لوازم خانگی، حمایت باید منطقی و اصولی باشد.
عبدی درخصوص چرایی ممنوعیت واردات لوازم خانگی گفت: به هر حال ممنوعیت واردات لوازم خانگی پاسخی بود به درخواست تولیدکنندگان داخلی که طی این سالها بخصوص در هشت سال گذشته که دولت به بهانه بازگشت به برجام و مراوده با کشورهای اروپایی‌ها همه بلوک شرق و همسایه‌ها را کنار گذاشت، و روابط آنچنان که باید می شد، نشد! تلاش می کند تا با فرصت دادن به صنعت لوازم خانگی آثار منفی تحریم ها را از روی اقتصاد کشور کاهش دهد.
وی در ادامه تصریح کرد: از سوی دیگر در سال‌های اخیر با واردات حجم عظیمی کالا به ایران، اعم از لوازم خانگی، موبایل یا سایر کالاها صنعت داخلی مورد حمایت چندانی قرار نگرفت. ضمن اینکه چون دولت برای حمایت از تولید کنندگان داخلی هدف‌گذاری نکرده بود واجب شد تا از تولید کنندگان داخلی حمایت به عمل بیاید. به هر حال انتظارداشتیم دولت های گذشته فعالیت هایی در راستای حمایت از بومی سازی علوم در رشته های مختلف داشته باشند.برای این منظور می بایست نیازهای بخش صنعت را با دانشگاه‌ها در میان می گذاشتند. یعنی در هر جایی در هر قطعه ای که احساس نیاز می کردیم بلافاصله صنعت باید با دانشگاه ارتباط برقرار می کرد، دانشگاه ها برای ساخت آن قطعه وارد عمل می شدند ودولت نیز با تاسیس آزمایشگاه های علمی بزرگ به ساخت قطعات مورد نیاز صنعت کشور کمک می کرد.
بیژن عبدی در خصوص روند تجاری سازی صنایع مختلف که به شدت مورد بی توجهی مسوولین قرار گرفته گفت: دولت باید کمک می کرد تا قطعات ساخته شده تجاری‌سازی شود. درحالی که متاسفانه این حمایت‌ها هیچگاه صورت نگرفت و چون دولت از صنعت لوازم خانگی حمایت نکرد این صنعت توسری خور شد. نه تنها این صنعت، بلکه سایر صنایع نیز به چنین سرنوشتی دچار شدند به گونه ای که مخترعین و مبتکرین ماشین آلات خود را در خارج به ثبت رساندند، در آنجا به تولید انبوه و ثروت‌های خوبی رسید. اما حسرت آن برای کشور باقی ماند.
وی در ادامه گفت: اگر دولت مایل به بهبود وضعیت صنعت کشور و کمک به رشد و توسعه آن است باید از ایجاد انحصار داخلی جلوگیری کند. در کنار این موضوع علم روز جهان در داخل کشور بومی‌سازی شو. قطعات ماشین آلات مورد نیاز کشور به کمک دانشگاه‌ها و با استفاده از توانمندی داخلی به روز شود. تا تولیدات ایران به سمت بازارهای صادراتی و سرریز شدن در بازار همسایگان حرکت کند. کشورهای اطراف ما اعم از عراق، پاکستان، افغانستان و... سیصد میلیون جمعیت دارند که اگر لوازم خانگی با کیفیت تولید کنیم با برنامه‌ریزی می توانیم اهداف صادراتی هم داشته باشیم.
وی شرایط واردات لوازم خانگی به کشور را منوط به چند موضوع دانست و دراین باره گفت: اگر کالای تولیدی ایران ارتقای کیفیت قابل توجهی داشت آن زمان معنی دارد که بخشی از نیاز کشور به لوازم خانگی وارد شود. چرا که در تمام دنیا به یک کشور مثل محصولات کره جنوبی اجازه داده نمی شود که کالای خود را به وفور در بازار آن کشور بریزد و صنعت داخلی را نابود کند. برای جلوگیری از این کار راه های متنوعی وجود دارد. قرار دادن تعرفه های مختلف ترجیحی، عوارض سنگین بر کالاهایی وضع شود که مشابه داخلی آن در کشور تولید می شود. لذا اینگونه نیست که درهای کشور به صورت آزاد روی واردات کالاهای سایر کشورها باز شود. تمام دعوا های تجاری دنیا در واقع دعوا سر این سهمیه‌هابندی هاست چرا که همه تلاش می کنند سهم بیشتری از بازار داشته باشند.
بیژن عبدی کارشناس اقتصادی در پایان بحث تاکید کرد: لذا در وهله اول باید تلاش کنیم صنعت لوازم خانگی ما مورد حمایت قرار بگیرد. اگر قرار است واردات منجر به آسیب رساندن به تولید داخلی شود جلوی آن گرفته شود. باید با برنامه تلاش شود کیفیت کالاهای داخلی ارتقاء بیابد و کمیت نیز به اندازه تامین نیاز داختی و صادرات به کشورهای همسایه افزایش بیابد. در این وضعیت می‌توان به کشورهای مختلف اجازه داد کالاهایشان را وارد کنند. هر چند دولت باید با نظام تعرفه های حمایتی کاری کند که تولیدکننده داخلی تشویق شود با تکنولوژی های نوین و جدید روز قیمت کالای خود را کاهش دهد. اما نباید کالایی وارد شود که به تولید در کشور لطمه وارد می کند. ضمن اینکه نکته مهم این است که نباید به سمت یک انحصار جدید برویم. اگر احساس شود کالایی به هر کیفیتی به فروش می رسد چون در بازار رقیبی وجود ندارد، مسلما تولید کننده برای ارتقای کیفیت محصولات خود تلاش نمی‌کند پس مجموعه این مسائل باید در کنار هم اتفاق بیفتد تا منجر به رشد صنعت لوازم خانگی کشور شود.
نظر شما