گروه بورس و بازارهای مالی پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، دکتر کامران ندری عضو پژوهشکده پولی و بانکی درگفت و گو با رادار اقتصاد درخصوص وضعیت نابسامان بورس و آنچه این بازار را به سمت و سوی قرمز پوش شدن سوق می دهد گفت: قیمت سهام وابسته به بازدهی واقعی سرمایه گذاری هایی است که در شرکت های بورسی انجام می شود. اگر بازدهی واقعی سرمایه گذاری های شرکت های بورسی مطلوب باشد و شرکت ها با روش های درست علمی و اقتصادی مدیریت شوند قطعا بازدهی ایجاد شده بین سرمایه داران و سهامداران به بهترین شکل ممکن توزیع می شود اما این موضوع به منصه ظهور نرسیده، چون اغلب مدیریت ها، دولتی بوده است.
وی در این باره توضیح داد: مدیریت های غلط دولتی و شبه دولتی در بورس، بازار را دائما دچار تکانه هایی می کند که ریزش و افت کمترین تبعات آنهاست در حالی که شرکت های بورسی در دنیا بدین نحو اداره نمی شوند و در ایران از الگوی شرکت داری کشورهای پیشرفته استفاده نمی شود. اگر بازدهی مناسب باشد ارزش سهام تحت تاثیر بازدهی، رشد می کند. هر چند بعضی از شرکت ها ممکن است افت و خیزهایی داشته باشند که در قیمت سهام تاثیر بگذارد ولی روند حرکت قیمت سهام متاثر از روند بازدهی سرمایه در اقتصاد است، البته نرخ بهره نیز روی این روند تاثیر می گذارد.
کامران ندری استاد اقتصاد خاطر نشان کرد: طبیعتا وقتی بازدهی سرمایه گذاری هایی که شرکت های بورسی انجام می دهند در برابر نرخ بهره ای که در بازار بدهی ها و نظام بانکی وجود دارد کمتر باشد مردم به سمت بورس نمی روند و بالعکس اگر نرخ بهره بازدهی سرمایه گذاری شرکت های بورس بیشتر باشد مردم به سمت بازار سهام می روند و ارزش سهام افزایش می یابد. از سوی دیگر بالا رفتن نرخ بهره در بازار بدهی و نظام بانکی منجر به کاهش ارزش سهام می شود. این عوامل اقتصادی در میان مدت و بلند مدت ارزش سهام را تعیین می کنند.
وی در خصوص عوامل موثر بر ارزش و قیمت سهام گفــت: به لحاظ اقتصادی دو عامل در میان مدت و بلند مدت در تعیین قیمت سهام موثر هستند . بازدهی و سود شرکت های بورسی و مدیریت نحوه توزیع سود. دوم نرخ بهره ای که در اقتصاد وجود دارد ارزش سهام را تحت تاثیر قرار می دهد منتهی هرازگاهی مثل سایر بازارهای مالی ممکن است هیجاناتی در بازار سهام رقم بخورد مثل به نتیجه رسیدن برجام یا حوادث سیاسی مثل جنگ و درگیریهای داخلی که در اقتصاد تاثیر گذارند.
کامران ندری استاد اقتصاد خاطر نشان کرد: این عوامل به صورت مقطعی در قیمت سهام اثر مثبت و منفی می گذارند. به نظر می رسد اگر آقای رئیسی واقعا به فکر بازار سهام است باید برای مدیریت شرکت های بورسی که بخش عمدشان دولتی یا شبه دولتی هستند و شرکت خصوصی آنچنانی ندارند، فکر کنند،هر چند که بخش قابل توجهی از شرکت های بورسی وابسته به حاکمیت هستند، بنابراین اگر آقای رئیس جمهور به مردم وعده اصلاحات و رشد بورس را داده باید کاری کند که از مالکیت تا نحوه اداره این شرکت ها تغییر کند.
استاد اقتصاد گفت: با نگاهی به عملکرد دولت آقای رئیسی در سطوح سیاسی، اقتصادی و مدیریتی می توان دریافت به هیچ وجه شایسته سالاری عملیاتی نشده و از بهترین هایی که در بخش های مختلف می توانستند اقتصاد و معیشت مردم را بنحو احسن مدیریت کنند استفاده نکرده اند.
ندری درباره تبعات بی توجهی به عدم شایسته سالاری گفت: کشور در چند دهه گذشته به دلیل عدم شایسته سالاری و تداوم روی کار آمدن مدیران نالایق بسیار آسیب دیده است. مساله مهم این است که این روند غلط متاسفانه در برخی دولت ها تشدید شده است بنحوی که اینک در دولت آقای رئیسی نیز وقعی به شایسته سالاری گذاشته نشده و اثری از شایسته سالاری در دولت فعلی دیده نمی شود.
عضو پژوهشکده پولی و بانکی افزود: علی رغم اینکه آقای رئیسی به دنبال ایجاد تغییر بود و برای این موضوع تلاش کرد اما با روی کار آمدن افراد جدیدی که از دانش، پختگی و تجربه لازم برای اداره کردن پست و سمت های واگذار شده برخوردار نبودند بحران های اقتصادی و اجتماعی بیشتر شده است.
ندری در ادامه بحث خاطر نشان کرد: آقای رئیسی با سیاست گذاری ها و انتخاب مدیران ناکارآمد نمی تواند کاری برای بازار سرمایه و بورس کند چرا که بازدهی سرمایه گذاری ها در اقتصاد ما ناشی از تحریم ها و سوء مدیریتی است که بر کل اقتصاد حاکم شده بنابراین نمی توان انتظار تحقق رشد و بالندگی اقتصاد در بخش های مختلف را داشت.
کامران ندری در خصوص آسیب های ناشی از رشد نقدینگی گفت: مساله رشد بالای نقدینگی را به طور خاص نمی توان به عملکرد فعلی بانک مرکزی ربط داد چرا که این موضوع از گذشته وجود داشته و همچنان ادامه دارد. رشد نقدینگی که ایجاد کننده تورم است باید کنترل شود ضمن اینکه نمره قابل قبولی نمی توان به بانک مرکزی در خصوص کنترل تورم داد.
استاد اقتصاد در پایان گفت و گو خاطر نشان کرد: کلیه نابسامانی هایی که در اقتصاد مشاهده می کنیم را نباید به بانک مرکزی نسبت دهیم چرا که ما اصلا بانک مرکزی مستقلی نداریم که به خودی خود امکان اتخاذ سیاستی داشته باشد. بانک مرکزی غیر مستقل نمی تواند سیاست گذاری پولی خاصی داشته باشد بنابراین بانکی ها با دولت و بازار سرمایه برای تامین منافع مشترکشان همراهی می کنند به نوعی که می توان گفت خودشان بورسی هستند و همراهی گسترده ای با بازار سرمایه دارند. به هر حال آنچه مشهود است تیم اقتصادی دولت است که چنگی به دل نمی زند و ناکارآمدی این تیم بسیار عیان است.
نظر شما